Η πόλη και η ποιητική της

 

 

 

 


αλλα λογια

PANTESτου Θανάση  Παντέ

Ο ΠΙΟ θρυλικός έπαινος της ζωής στην πόλη, λένε ότι ανήκει αναμφίβολα στον Σωκράτη. 

ΑΥΤΟΣ ο φανατικός της αγοράς είναι ασάλευτος μέσα σ’ αυτήν και αφουγκράζεται την ανάσα της κάθε στιγμή της μέρας και της νύχτας. 

Η ΠΟΛΗ για τον Σωκράτη είναι  ζωή, ίσως γι’ αυτό και σε σχέση με την έξοχη τονίζει:

«ΟΙ ΕΞΟΧΕΣ και τα δένδρα είναι βουβά οι μόνοι που μιλούν και διδάσκουν είναι οι άνθρωποι οι ευρισκόμενοι εν τω άστυ».

ΑΛΛΟΥ και από άλλους συναντάμε την άποψη που ακολουθεί:

«Η ΠΟΛΗ συνδυάζεται με νοητικές φιλοσοφικές ή και ψυχολογικές κατηγορίες.  Η πόλη τη νύχτα, η πόλη και το φανταστικό, η πόλη και η αλλοτρίωση». 

«Η ΠΟΛΗ είναι όπως η ποίηση, η ποίηση  είναι όπως η πόλη, βαδίζουμε ανάμεσα στις λέξεις όπως ανάμεσα στους δρόμους για να κάνεις ένα ποίημα χρειάζεται γράμματα, λέξεις,  ήχους, ρυθμούς, για να κάνεις μια πόλη χρειάζεσαι η ποίηση να τρέχει μέσα στους δρόμους», ισχυρίζεται ο Ζακ Σαρπαντρώ.

ΣΕ ΟΛΑ αυτά βέβαια χρειάζεται να προστεθεί η σκέψη πως η πόλη είναι ο τόπος του εγωισμού, ακόμα και για τους ελάχιστα εγωιστές που θα σκεφτόντουσαν κάτι τέτοιο. 

Η ΠΟΛΗ σε όλες της τις εκδοχές είναι ο τόπος όπου τα πάντα συμβαίνουν ή θα συμβούν σε οποιονδήποτε χρόνο. 

Η ΠΟΛΗ ταυτίζεται με την ιστορία και σε αυτήν λειτουργούν οι αντιφάσεις της στο αέναο γίγνεσθαι της εξέλιξης της. 

Η ΠΟΛΗ απαιτεί τον θρίαμβό της σε κάθε κίνηση όσων τη ζουν και βρίσκονται πάντα εντός της συνεχούς εξέλιξής της. 

Η ΠΟΛΗ ανακαλύπτεται συνεχώς εν κινήσει. Αν δεν την περπατήσεις δεν την ζεις και δεν αισθάνεσαι το γίγνεσθαι που την αφορά, ούτε και αφουγκράζεσαι τα μηνύματά της. 

ΤΗΝ ΠΟΛΗ ο καθένας την κουβαλάει μέσα του και αυτή συναντά όπου και αν πηγαίνει, σε όποιες άλλες πόλεις και αν βρεθεί, όποιες πόλεις κι αν γίνουν ενδιάμεσοι σταθμοί της ζωής του. 

ΝΑΙ η πόλη είναι ο τόπος του εγωισμού όση μετριοπάθεια κι αν δείχνουμε προς τον χαρακτηρισμό στα όρια της επιείκειας. 

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ δεν είναι τυχαίο πως όλα τα μεγάλα συμβάντα της ιστορίας τοποθετούνται πάντα σε πόλεις ή σε αναφορά  με πόλεις.

Η ΠΟΛΗ λειτουργεί ως ένα διαρκές φροντιστήριο στο οποίο ωριμάζει ο καθημερινός άνθρωπος ανακαλύπτοντας συνεχώς τα όριά του. 

Η ΠΟΛΗ άδεια από ανθρώπινα βλέμματα συχνά, κατοικημένη όμως πάντοτε από την ανθρώπινη παρουσία. 

ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ τον περιηγητή της και καταλαβαίνει τις διαθέσεις του, πριν ακόμα αυτός τις εκδηλώσει.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαία ασφαλώς ούτε μεταφυσικό βέβαια.

ΕΙΝΑΙ η δομή στην οποία βασίζεται η ύπαρξη της πόλης που το καθορίζει. 

ΥΣΤΕΡΑ έρχονται να προστεθούν όλα όσα ο καθένας με την προσωπική του ιστορία θα συμβάλει. 

Η ΠΟΛΗ διατηρεί την ποιητική της σε κάθε κατάσταση για όσους την υποψιάζονται και συνεχώς την ανακαλύπτουν με διάθεση εξερευνητική. 

Η ΠΟΛΗ που θα μπορούσε να είναι η οποιαδήποτε πόλη που διαλέξαμε να ζήσουμε σε αυτήν και να συνδυάσουμε την ιστορία μας με τη δική της. 

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ πόλη βέβαιη είναι και η Καλαμάτα για διαφορετικούς λόγους ασφαλώς για τον καθένα και με διαφορετικά σημεία αναφοράς προς αυτήν εκ μέρους όσων την ζουν και συνυπάρχουν μαζί της. 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ και υγιαίνετε φίλτατοι αναγνώστες.

 

43 Συνολικές προβολές, 2 Σήμερα

Leave a Reply