Εντός κι εκτός επικαιρότητας

«ΜΑΛΛΟΝ η τελευταία φορά που το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό κατά πλειοψηφία ένα μείζον πολιτικό θέμα ήταν ο νόμος για την ιθαγένεια στις αρχές του 2013. Τα ηνία κρατούσαν τότε Σαμαράς – Βενιζέλος. Αλλά ο νόμος ήταν έργο της προηγούμενης κυβέρνησης Παπανδρέου (και Βενιζέλου).

ΑΜΕΣΩΣ μετά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως αρχηγός πλέον του ΠΑΣΟΚ, είχε ασκήσει έντονη κριτική στην απόφαση: «Θα ήθελα να πω πάρα πολλά ως επιστήμονας για την απόφαση αυτή … Τίθενται πολύ σοβαρά ζητήματα μεθοδολογίας, δικανικής ακρίβειας, συγκρότησης των συλλογισμών και ορίων του ελέγχου, του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων…

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ τα κάνει η πολύ ισχυρή μειοψηφία της απόφασης ούτως ή άλλως… Η πλειοψηφία μπορεί να γίνει μειοψηφία σε μια επόμενη φάση και το αντίστροφο. Δεν είναι οριστικές ιστορικά οι αποφάσεις αυτές. … Είναι οριστικές και αμετάκλητες δικονομικά, αλλά τα θέματα αυτά επανέρχονται… Πολλές φορές έχει αλλάξει η νομολογία, έχει κάνει εντυπωσιακές στροφές…».

ΕΙΧΕ ΣΠΕΥΣΕΙ τότε, όπως όφειλε, να εξαγγείλει πάραυτα νομοθετική πρωτοβουλία για τη συμμόρφωση των αντισυνταγματικών διατάξεων, στο πλαίσιο της απόφαση του ΣτΕ. «Ο Βενιζέλος ξαναφτιάχνει τον νόμο Ραγκούση» ήταν το μήνυμα. Για την ιστορία, ας προστεθεί εδώ ότι ο αρχιτέκτονας του νόμου είχε χαρακτηρίσει εκείνη την απόφαση της πλειοψηφίας του ΣτΕ «ως ιδεολογικό πυρήνα της ακροδεξιάς αντίληψης στην Ελλάδα…».

ΑΝ ΕΧΕΙ κάποιο νόημα αυτή η αποσπασματική παρελθοντολογία, τούτο βρίσκεται στη σημερινή αντίδραση του Ευ. Βενιζέλου και του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Αυτή σύμφωνα με την οποία η νέα νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Τσίπρα για το τηλεοπτικό τοπίο, μετά την απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο Παππά, συνιστά «επίσημη αναγγελία κατάλυσης του Συντάγματος… Οδηγεί σε νέα θεσμική κρίση… Πρόκειται για επικίνδυνη και αδίστακτη ομάδα που δεν σέβεται τη νομιμότητα ούτε το εθνικό συμφέρον».

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, στη βάση αυτή δικαιούνται το «μέτωπο» και ο Κ. Μητσοτάκης να σημάνουν προσκλητήριο για «δημοκρατική εγρήγορση» και «επαγρύπνηση». Κινδυνεύει η δημοκρατία και η πατρίδα (ένα ωχ από το παρελθόν ακούγεται εδώ). Ο εχθρός είναι μια νέα επικείμενη ρύθμιση της πλειοψηφίας (!) της Βουλής.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, επίσης, ένας άλλος… εχθρός της δημοκρατίας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν ίδρυε το ΣτΕ (1929) διακήρυσσε: «Αν οι περιστάσεις ήθελον ενδείξει δι’ ιδιαιτέρων όλως διόλου εκδηλώσεων καταχρηστικώς διαθέσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, θα ήτο δυνατόν εις την κυβέρνησιν να καλέση τη Βουλή αμέσως, να θεσπίση νόμον ερμηνευτικόν … Η κυβέρνησις ουδέποτε δύναται να μείνη άοπλος έναντι υποδεεστέρων αρχών».

***

ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ η απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες και ο Τάκης Κατσιμάρδος με το άρθρο του θυμίζει εύστοχα άλλα προηγούμενα και καλά κάνει βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε και παραμυθιαζόμαστε.

ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΑΝ βέβαια πολλά και ένας Πολύδωρας ως Βύρων μεγαλόπρεπος κι ακόμα ένας ανασχηματισμός και ένας υπουργός αρμόδιος για όλα αυτά πλέον.

ΑΥΤΑ έχει η επικαιρότητα, τρέχει και δεν την προλαβαίνεις και όπως καταλαβαίνετε αυτό το κείμενο ενδέχεται να είναι ήδη ανεπίκαιρο.

ΣΗΜΑΣΙΑ ωστόσο έχουν τα όσα επισήμανε ο Κατσιμάρδος στο άρθρο του για τη στάση του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ η Δικαιοσύνη βρέθηκε για άλλη μια φορά στην δίνη της πολιτικής αντιπαράθεσης και φυσικά το κύρος της λαβώθηκε.

***

ΣΤΗ ΜΕΤΑ Ομπάμα εποχή πλέον και ο Τραμπ ετοιμάζεται για το ρόλο του πλανητάρχη.

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ είχαν να διαλέξουν σε δύο χείριστα παραδείγματα και διάλεξαν αυτόν που είχε και που έχει τα περισσότερα λεφτά.

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ του Τραμπ ο τραμπισμός θα είναι ένα ακόμα φαινόμενο που θα μας απασχολεί.

ΚΑΛΟ Σαββατοκύριακο να έχουμε.

Θανάσης Παντές

34 Συνολικές προβολές, 1 Σήμερα