Foninews.gr » Δευτεριάτικα http://foninews.gr Tue, 20 Feb 2018 17:57:58 +0000 el hourly 1 http://wordpress.org/?v=4.3.6 Το αινιγματικό έτος 2018 http://foninews.gr/2018/02/12/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82-2018/ http://foninews.gr/2018/02/12/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82-2018/#comments Mon, 12 Feb 2018 09:08:01 +0000 http://foninews.gr/?p=51378 Το έτος 2018 σήκωσε τα πανιά του την 1η Ιανουαρίου και αρμενίζει σ’ ένα πέλαγος, κάθε άλλο παρά ήσυχο και ήρεμο.  Σαλπάρισε με πολλές ευχές και με πολλές «άνωθεν» υποσχέσεις.  Οι ευχές όμως, όσο εγκάρδιες και καλοπροαίρετες και αν είναι, δεν «πιάνουν» εύκολα. Και οι υποσχέσεις της εξουσίας σπάνια υλοποιούνται.

Του ΣΤΑΘΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Μπροστά σ’ αυτά αμείλικτος και ψυχρός στέκει ο ρεαλισμός. Αυτός που μας θυμίζει πως η πατρίδα μας τραβάει αγκομαχούσα τον οχτάχρονο ζυγό που της επέβαλαν οι δανειστές μας και πως μια δεκαετία διάγει βίον οικονομικής ύφεσης.

Ο λαός μας, αυτός που εύστοχα τον χαρακτήρισε ο εθνικός μας ψάλτης «ευκολόπιστο» και «χιλιοπροδομένο» ακούει κάθε φορά το εύηχο τραγούδι των πολιτικών μας και εύκολα παγιδεύεται.  Έτσι πορεύεται αμήχανος, σκυθρωπός, κουρασμένος και απογοητευμένος, υφιστάμενος και την καθημερινή πλύση εγκεφάλου απ’ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θεωρώντας πως δεν υπάρχει εύκολος δρόμος και σκύβοντας το κεφάλι δέχεται τα πάντα σχεδόν αδιαμαρτύρητα.  Παρενθετικά ν’ αναφερθεί -χωρίς ίχνος πολιτικολογίας- πως, αν τα μέτρα που πάρθηκαν τα τελευταία χρόνια, παίρνονταν από κυβερνήσεις άλλου ιδεολογικού χώρου, θα είχε καεί η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη (ρήση κυβερνητικού υπουργού ).  Κλείνει η παρένθεση.

Δεν είναι όμως τα οικονομικά, που μας υψώνουν μπροστά μας ο ρεαλισμός και η πραγματικότητα. Είναι και η νοοτροπία μας,  που μετά τη δεκαετία του ’80 άλλαξε άρδην, γιατί οι συνειδήσεις του λαού εκμαυλίστηκαν με τις ασύστολες παροχές σε μισθούς και συντάξεις απ’ τα άνευ μέτρου και σπουδής δανειζόμενο απ’ τους υπεύθυνους για την εξασφάλιση της επόμενης τετραετίας στην εξουσία.

Και είναι ακόμα και τα εθνικά μας θέματα. Το Κυπριακό μια χαίνουσα πληγή απ’ το 1974.  Η διαρκής επιθετικότητα των Τούρκων απ’ την ανατολή. Η προκλητικότητα της Αλβανίας για Τσαμουριά (και κανείς λόγος από δώθε για Βόρειο Ήπειρο). Και ο αλυτρωτισμός απ’ την πλευρά της Άρκτου των αμετανόητων Σκοπιανών που θέλουν το Μέγα Αλέξανδρο δικό τους (κι ας εμφανίστηκαν τον 7ον μ.Χ. αιώνα). Όλα τούτα σωρευμένα θέλουν ομοψυχία για την αντιμετώπισή τους.

Τέλος, το 2018, ίσως να’ναι κι έτος εκλογών, γιατί τα σκληρά μέτρα που έχουν ψηφιστεί θ’ αρχίσουν να εφαρμόζονται. Αν όχι, είναι ένα έτος προ των εκλογών που πρέπει να γίνουν το 2019. Υστερα απ’ όλα αυτά, αναντίλογα το 2018 είναι αινιγματικό, ή με προσδοκίες ή με απογοητεύσεις. Ιδωμεν. Ωστόσο καλή χρονιά.

]]> http://foninews.gr/2018/02/12/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82-2018/feed/ 0 Μπροστά στον καινούργιο χρόνο http://foninews.gr/2018/01/01/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/ http://foninews.gr/2018/01/01/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/#comments Mon, 01 Jan 2018 08:18:30 +0000 http://foninews.gr/?p=48212 Μας αποχαιρέτησε και το 2017. Στοιβάχτηκε και αυτό στο γιούκο του χρόνου. Εγινε παρελθόν. Τέτοιες ημέρες, που «πάει ο παλιός ο χρόνος» και τη σκυτάλη την παίρνει ο καινούργιος, ο καθένας κάνει τον απολογισμό του και με το χέρι γι’ αντήλιο κοιτάζει μπροστά, το μέλλον.

Απ’ το ΣΤΑΘΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ

Οσο και να προσπαθείς να εξωραΐσεις τα πράγματα, αυτό που φεύγει μόνο θετικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Θα ’λεγες, επιεικώς, μια από τα ίδια. Τίποτα δεν αλλάζει. Οι προσδοκίες μας δεν επιβεβαιώθηκαν. Ανεργία, προσφυγικό, ανασφάλεια, φορολογία, κρίση στην παιδεία, οι μπαχαλάκηδες να κάνουν ό,τι θέλουν σε πανεπιστήμια, σε υπουργεία, σε πρεσβείες, στους δρόμους και πάει λέγοντας, το μνημόνιο βραχνάς στο λαιμό μας, η αγορά να ασφυκτιά και άλλα κοντολογίς πολλαπλές παρενέργειες σε κάθε φάση της ζωής. Η καθημερινότητα κυλάει με τους πολίτες να έχουν χάσει την αισιοδοξία τους και να πορεύονται άβουλοι περιμένοντας να ιδούν «φως στο τούνελ» αναμένοντας κάποιο θαύμα, που θα αλλάξει τα πράγματα επί τα βελτίω.

Όμως μια και είμαστε στο κατώφλι του νέου χρόνου πρέπει να θυμηθούμε το κουτί της Πανδώρας. Να ξαναθυμηθούμε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και όλοι, οι ηγέτες μας πρώτα – γιατί αυτοί κινούν τα νήματα και κρατούν το πηδάλιο του σκάφους στα χέρια τους – αλλά και  καθένας μας, ας αλλάξουμε, επιτέλους, και ας σκεφτούμε ότι πάνω απ’ το εγώ μας είναι το εμείς μας και πάνω απ’ το σπίτι μας είναι η πατρίδα μας. Μόνοι μας ας αποτινάξουμε από πάνω μας τη σκόνη της μιζέριας, που, όσο κι αν φαίνεται ανάλαφρη, μας βαραίνει. Ας διώξουμε την εσωστρέφεια που μας βασανίζει μ’ εξωστρεφείς ενέργειες και δραστηριότητες και ας γίνουμε περισσότερο δοτικοί. Ο καθένας στο χώρο του, στη δουλειά του, στην κοινότητά του, στον τομέα του. «Ο καθείς και τα όπλα του», όπως, εύστοχα, το ’γραψε ο ποιητής. Τα γράμματα φτιάχνουν τις λέξεις, οι νότες τη μουσική, τα άτομα τις οικογένειες και οι οικογένειες την κοινωνία. Ας γίνει μια αρχή. Ας ξεφύγουμε από το κλουβί του εγωισμού μας που μας δηλητηριάζει τ’ οξυγόνο μας. Η αγάπη για τον πλησίον και για την πατρίδα ας γίνει κινητήρια δύναμη για ένα νέο ξεκίνημα περισσότερο φωτοφόρο. Και ας μην ξεχνάμε πως όπως είπε και ο θεάνθρωπος, που τον ερχομό του στη γη εορτάσαμε πριν λίγες ημέρες, «ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος». Οσους άρτους κι αν έχουμε και όσα αγαθά κι αν αποκτήσουμε θα πρέπει να ενδιαφερθούμε και για την πνευματική μας τροφοδοσία, την οποία στους γκρίζους καιρούς που βιώνουμε, την έχουμε θέσει στο περιθώριο και έχουν γίνει οι ψυχές και οι καρδιές μας άνυδρες. Με την ανατολή του νέου ενιαυτού οι γυμνές ψυχές μας ας γονατίσουν μπροστά στη φάτνη του τεχθέντος Χριστού και ας φορέσουν το ένδυμα του φωτός του μαγικού Του άστρους. Μόνο ένας χριστιανικός ουμανισμός μπορεί να μας οδηγήσει σε στράτες περισσότερο φωτεινές.

Καλή χρονιά! Το 2018 ας είναι καλύτερο από τα τελευταία χρόνια.

]]> http://foninews.gr/2018/01/01/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/feed/ 0 Τι δεν είπαν στον Ερντογάν http://foninews.gr/2017/12/18/%cf%84%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%cf%80%ce%b1%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd/ http://foninews.gr/2017/12/18/%cf%84%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%cf%80%ce%b1%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd/#comments Mon, 18 Dec 2017 09:00:28 +0000 http://foninews.gr/?p=47153 Είδαμε, διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά για την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Ελλάδα. Μια επίσκεψη, που δεν μπορούμε να πούμε ότι θα ’πρεπε να γίνει αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο – με όσα αντιμετωπίζει η γειτονική χώρα, αλλά κι εμείς – και αφού έγινε, αν ήταν, όσο έπρεπε προετοιμασμένη. Γιατί, άλλα μας έλεγαν πως περιείχε η ατζέντα και άλλα βγήκαν μπροστά στις κάμερες.

Ο κ. Ερντογάν ήρθε, όπως τα πράγματα έδειξαν, να προβάλλει και ν’ αναδείξει το μειονοτικό πρόβλημα και κατ’ επέκταση να βάλλει στο τραπέζι «επικαιροποίηση» της Συνθήκης της Λωζάνης. Φυσικά πήρε την απάντηση και απ’ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και απ’ τον Πρωθυπουργό ότι η εν λόγω Συνθήκη ισχύει και είναι αδιαπραγμάτευτη.

Δεν είπαν όμως στον Τούρκο Πρόεδρο ότι η Ελλάδα τηρεί τα συμφωνηθέντα απ’ τη Συνθήκη που για λογαριασμό της Τουρκίας προέβλεπε ανισοβαρή ανταλλαγή πληθυσμών (σε βάρος της Ελλάδας) και την παραμονή τους στη Δυτική Θράκη 120.000 μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, οι οποίοι εξακολουθούν να μένουν και ν’ απολαμβάνουν τ’ αγαθά της Ελληνικής Δημοκρατίας. Προσεταιρίστηκαν, μάλιστα, και τους Πομάκους και τους Ρομά και δείχνουν ακόμα περισσότεροι, με αποτέλεσμα, να έχουν στο ελληνικό κοινοβούλιο τέσσερις βουλευτές.

Η Συνθήκη, όμως, της Λωζάνης προέβλεπε για λογαριασμό των Ελλήνων να μείνουν 150.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη και 6.000 στην Ίμβρο και στην Τένεδο (που παρέμειναν στην Τουρκία). Που είναι αυτοί, οι Έλληνες σήμερα; Εκδιώχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αφήνοντας πίσω σπίτια και βιος και ήρθαν στην Ελλάδα. Σήμερα δυο – τρεις χιλιάδες παραμένουν στην Πόλη με την Αγία Σοφία να ’ναι όπως είναι και τη Σχολή της Χάλκης κλειστή. Και όλα αυτά χωρίς να λυθεί μουσουλμανικό ρουθούνι στη Δυτική Θράκη. Αυτά δεν τα είπαν στον Ερντογάν, που βέβαια, τα ξέρει αλλά «ποιεί την νύσσαν». Ο Πωλ Βαλερύ έγραψε κάπου: «Σηκώθηκε άνεμος. Πρέπει να προσπαθήσουμε να ζήσουμε». Και αυτό ταιριάζει για την περίπτωσή μας. Ας αφυπνισθούμε, πριν είναι αργά. Ας ασχοληθούμε, επί τέλους, με τα σοβαρά εθνικά μας θέματα και ας αφήσουμε τις «κοκορομαχίες» στη Βουλή για θέματα δευτερεύουσας σημασίας. Οι καιροί τρέχουν είναι αμείλικτοι και δεν μας περιμένουν.

]]> http://foninews.gr/2017/12/18/%cf%84%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%cf%80%ce%b1%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd/feed/ 0 Μετανάστευσης συνέχεια… http://foninews.gr/2017/12/04/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1/ http://foninews.gr/2017/12/04/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1/#comments Mon, 04 Dec 2017 07:51:23 +0000 http://foninews.gr/?p=45942 Είναι γνωστό απ’ τα πανάρχαια χρόνια ότι οι Έλληνες κουβαλούν μέσα τους έναν Οδυσσέα. Θέλεις η στενότητα της γης, θέλεις η θάλασσα που ζώνει απ’ τα τρία μέρη τη στεριά (και άνοιγε δρόμους), θέλεις το ανήσυχο πνεύμα τους, καθένα απ’ αυτά ή και όλα μαζί τους έσπρωχναν ν’ αναζητήσουν νέους τόπους, νέα μέρη για να «φτιάξουν» την τύχη τους.

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

Έτσι έχουμε την εποχή των αποικιών, απ’ το 10ο και τον 8ο αιώνα προ Χριστού, με τους Έλληνες να ιδρύουν αποικίες στα παράλια της Μικράς Ασίας, του Ευξείνου Πόντου, της Κάτω Ιταλίας και των παραλίων της Μεσογείου Θαλάσσης. Και είναι γνωστές οι αποικίες που δημιουργήθηκαν και άφησαν ηχηρό όνομα στην Ελληνική ιστορία.

Αλλά και κατά τους νεότερους χρόνους, αρχές του περασμένου αιώνα και κατά τα μέσα του, υπήρξαν μεγάλα ρεύματα μεταναστών απ’ την πατρίδα μας. Κατά την πρώτη μετανάστευση στην Αμερική και στα χρόνια τα μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο σπαραγμό στην Αυστραλία και στη Δυτική Ευρώπη (Γερμανία, Βέλγιο κ.α.), όπου οι αναπτυσσόμενες αυτές χώρες είχαν ανάγκη ανθρώπινου δυναμικού.

Αρχικά οι μετανάστες μας, αλλά και η πατρίδα που τους έστελνε (ήταν και γι’ αυτή μια λύση), νόμιζαν πως επρόκειτο για μια παρένθεση στη ζωή τους. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Οι μετανάστες μας, στη πλειονότητά τους, άνθρωποι της υπαίθρου τυραγνισμένοι και δαρμένοι απ’ τη φτώχεια, αν και με λίγα γράμματα στο σάκκο τους προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα, δούλεψαν σε εργοστάσια ή όπου αλλού, αγάπησαν την αστική ζωή και δημιούργησαν τη ζωή τους σε ανεκτά οικονομικά επίπεδα. Και καθώς έκαναν και οικογένειες έμειναν πια μόνιμα στη νέα τους πατρίδα, νοσταλγώντας πάντα τη Βηθλεέμ, που τους γέννησε και στέλνοντας και κάποια εμβάσματα γι’ αυτούς που έμειναν πίσω (γονείς, αδέλφια κ.α.) για τη δική τους ανακούφιση. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι μετανάστες μας στο εξωτερικό πρόκοψαν, ανέλαβαν και αξιώματα στη κοινωνία που ζουν και είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της πατρίδας μας στην αλλοδαπή δείχνοντας την αγάπης τους γι’ αυτή ποικιλοτρόπως.

Κι ενώ έτσι είχαν τα πράγματα και η Ελλάδα έβρισκε το βηματισμό της και γνώριζε την ανάπτυξη και την πρόοδο η αλόγιστη συμπεριφορά των ηγετών μας στο «διοικείν» έφερε τα πάνα κάτω και η κρίση που οδήγησε την πατρίδα μας στη φτώχια και στην ανεργία, υποχρέωσε τους νέους μας, τους σπουδαγμένους, (για τους οποίους οι οικείοι τους και η πατρίδα ξόδεψαν αστρονομικά ποσά), να πάρουν των ομματιών τους για την Ευρώπη και την Αμερική. Χιλιάδες μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί, εκπαιδευτικοί και άλλοι έφυγαν και φεύγουν στο εξωτερικό δίνοντας συνέχεια στην μετανάστευση που έχει βαθιές ρίζες. Και δυστυχώς, κανενός απ’ τους υπεύθυνους δεν ιδρώνει το αυτί. Αυτοί περί άλλα μεριμνούν και τυρβάζουν. Δύστυχη πατρίδα!

]]> http://foninews.gr/2017/12/04/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1/feed/ 0 Με αφορμή την πολύνεκρη τραγωδία στη Δ. Αττική http://foninews.gr/2017/11/27/%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%bc%ce%ae-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b4%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b4/ http://foninews.gr/2017/11/27/%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%bc%ce%ae-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b4%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b4/#comments Mon, 27 Nov 2017 08:51:40 +0000 http://foninews.gr/?p=45306 Ακούγοντας και βλέποντας τα όσα θλιβερά συνέβησαν στην πολύνεκρη τραγωδία, απ’ τη θεομηνία, στη Δυτική Αττική (Ν. Πέραμος,  Μάνδρα) μόνο ντροπή και θυμό ένιωσα. Ντροπή, γιατί με μια νεροποντή, στον 21ο αιώνα, έγιναν σε μια περιοχή τόσες ζημιές κι έχασαν τη ζωή τους κάπου είκοσι συμπατριώτες μας και θυμό γιατί το έργο δεν το βλέπουμε για πρώτη φορά και γιατί κανείς υπεύθυνος δεν τιμωρείται (λες και φορούν οι υπεύθυνοι – γιατί υπάρχουν υπεύθυνοι – αλεξίσφαιρο).

Δεν έπιασα την πένα να γράψω αμέσως, γιατί μπορεί να ξέφευγα απ’ τα όρια της ευπρέπειας και τήρησα την παροιμία «τον αποψινό θυμό φύλαγέ τον το πουρνό». Είπα ν’ αφήσω τη λεγόμενη χρονική αποστασιοποίηση, ώστε να υπάρξει νηφαλιότητα.

Στο μεταξύ ήρθε κι εκείνη η λεζάντα σε γελοιογραφία καταξιωμένου γελοιογράφου μας, που έλεγε για το δρόμο που μετατράπηκε σε ποτάμι: «Οι δρόμοι έγιναν ρέματα», είπε ο ένας απ’ τους δύο θεατές. Και ο άλλος, εύστοχα, του απάντησε: «Ρέματα ήσαν!…».

Είπα ότι το έργο το έχουμε ξαναδεί, γιατί, δυστυχώς, στον τόπο μας, εδώ και χρόνια υπάρχουν κάποιες «σταθερές» που δεν αλλάζουν.  Κοίτες χειμάρρων που το καλοκαίρι δεν έχουν νερό μπαζώνονται, γεμίζουν σκουπίδια από ασυνείδητους, περιορίζονται οι όχτες τους με μάντρες (να μεγαλώσει το διπλανό οικόπεδο) και ακόμα χτίζονται.  Οι οδικές αρτηρίες δεν έχουν τις ανάλογες υποδομές (γεφύρια, πεζοδρόμια και άλλα).  Και ακόμα στο δίκτυο των ομβρίων υδάτων δεν καθαρίζονται έγκαιρα (και προληπτικά) τα φρεάτιά τους.  Σ’ όλα αυτά  να προστεθούν τ’ αυθαίρετα, που όλοι, μ’  «ελαφρά τη καρδία» χτίζουν, (ήδη τις ημέρες των τραγικών συμβάντων υποβάλλονταν 1500 αιτήσεις για ρύθμιση αυθαιρέτων!).

Και ύστερα απ’ όλα αυτά, που όλοι τα γνωρίζουμε, τα δεχόμαστε και τα υιοθετούμε (ο καθένας για το συμφέρον του) δεν υπάρχουν ευθύνες!  Κανείς δεν τις αναλαμβάνει.  Η αλήθεια είναι απλή και είναι μία.  Όλοι φταίνε, όλοι έχουν ευθύνη.  Τη μεγάλη όμως ευθύνη την έχει η Πολιτεία.  Αυτή ψηφίζει τους νόμους.  Και αυτή είναι υποχρεωμένη για την τήρηση και την εφαρμογή τους.  Η διαχρονική απαξιωτική στάση της κεντρικής εξουσίας απέναντι στην Περιφερειακή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η λερναία ύδρα της γραφειοκρατίας,  η έλλειψη τις αναγκαίας και της επαρκούς χρηματοδότησης και ακόμα η έλλειψη της πολιτικής βούλησης (γιατί θα υπάρξει πολιτικό κόστος), αλλά και η έλλειψη πατριωτικής συνείδησης απ’ τους πολίτες (που μπροστά στο ατομικό συμφέρον ποδοπατούν το γενικό), είναι αυτά που συνθέτουν την ευθύνη όλων μας.  Ας μην επιρρίπτουμε, επομένως, την ευθύνη στις κλιματολογικές αλλαγές και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας (όσες αντιστοιχούν στους φορείς και στους πολίτες).

Οι πολίτες ας ενεργούν με γνώμονα το νόμο και η Πολιτεία ας ασχοληθεί, επί τέλους, σοβαρά με τις κρίσιμες τοπικές υποδομές και ας πατάξει, καμιά φορά και την αυθαιρεσία.  Για να μη θρηνήσουμε πάλι θύματα, για να μην ιδούμε περιουσίας να καίγονται τα καλοκαίρια και να πνίγονται τους χειμώνες στα νερά και στις λάσπες.

]]> http://foninews.gr/2017/11/27/%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%bc%ce%ae-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b4%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b4/feed/ 0 Η Αθήνα των προβλημάτων http://foninews.gr/2017/11/13/%ce%b7-%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/ http://foninews.gr/2017/11/13/%ce%b7-%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/#comments Mon, 13 Nov 2017 08:53:03 +0000 http://foninews.gr/?p=44058 Τα τελευταία χρόνια ζω με την οικογένειά μου στην Αθήνα. Κάποιοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό κι ας όψονται… αλλά δεν είναι του παρόντος.

Η Αθήνα δεν είναι πια όπως τη γνώρισα όταν σπούδαζα. Παρασάγγες απέχει απ’ την Αθήνα του μισού του περασμένου αιώνα.  Είναι μια πόλη υδροκέφαλη που καλύπτει όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής και μετά το αεροδρόμιο στα Σπάτα και τους Ολυμπιακούς αγώνες επεξετάθηκε και ανατολικά καλύπτοντας τα Μεσόγεια, που άλλοτε πρασίνιζαν απ’ τους απέραντους αμπελώνες και μοσχομύριζαν το φθινόπωρο απ’ τη ρετσίνα.  Το κέντρο της απαξιώθηκε και παρουσιάζει εικόνα τριτοκοσμικής χώρας.  Κλειστά μαγαζιά στην Πανεπιστημίου, τη Σταδίου, την Αιόλου, την Πατησίων και στους άλλους κεντρικούς δρόμους – εκεί που άλλοτε ήσαν γεμάτοι από κόσμο κι έσφυζαν από ζωή και ήταν, κοντολογής, η βιτρίνα της πρωτεύουσας.

Γραμμένοι τοίχοι, μουτζουρωμένα ρολά, κλειστά περίπτερα, αφισοκολλήσεις χωρίς φραγμό και ακόμα οι επιθέσεις των «γνωστών –αγνώστων» σε μαγαζιά, μέσα μαζικής μεταφοράς, σταθμούς μετρό (για καταστροφή μηχανημάτων ακύρωσης εισιτηρίων) κ.ά.  Οι αλλοδαποί – προς τους οποίους ο γράφων έχει συμπάθεια, γιατί κάποιοι φταίνε για τον ξεριζωμό τους – κοντεύουν να ’ναι περισσότεροι απ’ τους γηγενείς.  Το κυκλοφοριακό άστο να πάει, σωστό αλαλούμ. Η Αθήνα του μισού πληθυσμού της χώρας, η πόλη των πολλών προβλημάτων. Προσθέστε σ’ όλα αυτά και την αύξηση των κλοπών, των ληστειών και της εγκληματικότητας.  Η Αθήνα, που μετά τον πόλεμο έγινε πόλος έλξης των επαρχιωτών εξαιτίας των στρεβλών πολιτικών που εφαρμόστηκαν.  Ανύπαρκτη πια η ταυτότητά της.  Δυτικά, δηλαδή ξενόφερτα τα πρότυπά της, στη συμπεριφορά, στη μουσική, στη διασκέδαση, στη διατροφή.  Η παράδοση είναι πια παρελθόν. Τίποτα που να θυμίζει το παρελθόν και την επαρχιώτικη ζωή.  Αυτό το πληθυσμιακό μέγεθος είναι, αναντίλογα υπεύθυνο στην όξυνση των συμπεριφορών και στις μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις, που μόνο σχέσεις ανθρώπινες δεν είναι.

Πολλοί πίστεψαν πως η θετική πλευρά της κρίσης – αν υπάρχει θετική πλευρά – θα ήταν η επιστροφή ενός μέρους του πληθυσμού στην ύπαιθρο, στις πατρογονικές εστίες. Ούτε όμως και αυτό δεν έγινε.  Πολλοί λίγοι, αναλογικά, ήσαν αυτοί που γύρισαν στα χωριά τους, που, δυστυχώς, χρόνο με το χρόνο ερημώνουν.

Κάτι πρέπει να γίνει. Να σταματήσει η Αθήνα να έχει το μισό πληθυσμό της Ελλάδας.  Να δοθούν κίνητρα, για να στραφούν οι νέοι μας – που δυστυχώς σπουδαγμένοι φεύγουν στο Εξωτερικό – να μείνουν στην πατρίδα τους και να στραφούν στην επαρχία. Οι καιροί  τρέχουν και δεν μας περιμένουν. Δεν είναι, όπως λέμε, μενετοί

]]> http://foninews.gr/2017/11/13/%ce%b7-%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/feed/ 0 Δημ. Κ. Στρατικόπουλου: «Κυπαρισσία και Κυπαρίσσιοι παρελθόντων χρόνων και άλλα θέματα» (Αθήνα 2017) http://foninews.gr/2017/11/06/%ce%b4%ce%b7%ce%bc-%ce%ba-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/ http://foninews.gr/2017/11/06/%ce%b4%ce%b7%ce%bc-%ce%ba-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/#comments Mon, 06 Nov 2017 09:42:42 +0000 http://foninews.gr/?p=43256 Το όγδοο βιβλίο του κυκλοφόρησε ο Κυπαρίσσιος – τέως αντιδήμαρχος – Δημήτριος Κ. Στρατικόπουλος, αν και άργησε να γράψει.  Πρόκειται για το βιβλίο με τον τίτλο: «Κυπαρισσία και Κυπαρίσσιοι παρελθόντων χρόνων και άλλα θέματα». Ένα καλοτυπωμένο (απ’ τις εκδόσεις Δημ. Αντρίκου) βιβλίο μ’ εξώφυλλο και οπισθόφυλλο, που τα στολίζει λιθογραφία του Coronelli και ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο, αντίστοιχα.

Του Στάθη Παρασκευόπουλου

Σκοπός της συγγραφής αυτού του βιβλίου, όπως γράφει στον πρόλογό του ο συγγραφέας είναι «να βγάλ(ει) τη σκόνη των χρόνων που έχει επικαθήσει σε πρόσωπα και γεγονότα να επαναφέρ(ει) στη μνήμη, ώστε να μην τα καταπιεί η μαύρη χοάνη της λήθης και της λησμονιάς…».

Και πράγματι αυτό είναι, αφού ο αναγνώστης θα βρει και θα θυμηθεί ή θα μάθει για πρόσωπα και γεγονότα που έχουν να κάνουν με το παρελθόν της ιστορικής πόλης – της Κυπαρισσίας.  Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη και έτσι διευκολύνεται ο αναγνώστης στην ανάγνωση του.

Η θεματολογία του βιβλίου περιλαμβάνει αναφορές στο κάστρο και στο ηρώο της πόλης, μορφές της Εκκλησίας, της πολιτικής, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των Γραμμάτων και των Τεχνών, αλλά και θέματα της επικαιρότητας (ή και μνήμης) που συνδέονται με την Κυπαρισσία ή ευρύτερα με την πατρίδα.

Θαυμάζει κανείς τη διάθεση και το ασίγαστο πάθος του Δημήτρη Στρατικόπουλου να ψάχνει, να βρίσκει, να δουλεύει και να μας προσφέρει θέματα ενδιαφέροντα.  Και οι μεν παλιότεροι έχουν πολλά να θυμηθούν, οι δε νεότεροι – όσοι, βέβαια, ενδιαφέρονται για το χτες αλλά και για το σήμερα – μπορούν πολλά να μάθουν.

Ο συγγραφέας και με το βιβλίο του αυτό μας παροτρύνει να «ανοίξουμε τα μάτια μας και την ψυχή μας στην ιστορία, που εξορίζει τη λήθη».  Και ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος συμφωνεί μ’ αυτό, γιατί ο λαός που ξεχνάει την ιστορία είναι σαν το δέντρο που χάνει τις ρίζες του – και τι παθαίνει, τότε, ξεραίνεται.

Αξίζουν συγχαρητήρια στο Δημήτρη Στρατικόπουλο και γι’ αυτό του το πόνημα, που καταγράφεται στο ενεργητικό του.  Η Κυπαρισσία παίρνει ένα μέρος απ’ τα τροφεία που της οφείλει ο συγγραφέας.

]]> http://foninews.gr/2017/11/06/%ce%b4%ce%b7%ce%bc-%ce%ba-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/feed/ 0 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Τα δικά μας ΟΧΙ… και τα δικά μας ΝΑΙ http://foninews.gr/2017/10/30/28%ce%b7-%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%89%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%85-1940-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bf%cf%87%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1/ http://foninews.gr/2017/10/30/28%ce%b7-%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%89%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%85-1940-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bf%cf%87%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1/#comments Mon, 30 Oct 2017 09:28:01 +0000 http://foninews.gr/?p=42338 Η 28η Οκτωβρίου είναι η δεύτερη μεγάλη εθνικής μας επέτειος. Και γιορτάζεται κάθε χρόνο, όπως της πρέπει.

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

Τιμούμε το ΟΧΙ, που έγινε πράξη στα βουνά της Πίνδου. Δεν ήταν ουρανοκατέβατο. Είχε βαθιές ρίζες, από μακριά ερχόταν. Ως «αμύνεσθαι περί πάτρης» απ’ τα χρόνια του Ομήρου. Και ύστερα ως Μαραθώνας, ως Θερμοπύλες, ως Σαλαμίνα, ως Βυζάντιο, ως ’21.

Είναι πάντα ίδιο το ΟΧΙ απέναντι στη βία, στη δύναμη, στη λογική του θανάτου. Ταυτόχρονα όμως, είναι κι ένα μεγάλο ΝΑΙ, απέναντι στην ειρήνη, στην ελευθερία, στην ίδια τη ζωή. Κάθε εορτασμός δεν πρέπει να ‘ναι μόνο πανηγυρικοί λόγοι ή γραφτά που δημοσιεύονται σ’ εφημερίδες και περιοδικά.

Θα πρέπει να σταθούμε στα ΟΧΙ και στα ΝΑΙ του σήμερα, αντλώντας νοήματα απ’ το έπος του Σαράντα. Ιδιαίτερα, πρέπει να βοηθούν οι νέοι μας, που είναι η ζωντανή ελπίδα του αύριο.

Ζούμε στους κόλπους της Ευρώπης, που τη λέμε ενωμένη και που θέλουμε να ’ναι μια μεγάλη πατρίδα. Αυτό όμως, δεν πρέπει να μας αποκόψει απ’ τις ρίζες μας ούτε να μας αλλάξει τα «πιστεύω» μας και τις αξίες μας που μας κράτησαν αιώνες όρθιους.

Σήμερα, που οι καιροί μας είναι γκρίζοι – και δεν είναι μενετοί – πρέπει να υψώνουμε τα δικά μας ΟΧΙ. Και να λέμε: ΟΧΙ στα όποια καταπιεστικά καθεστώτα, που συνθλίβουν την ανθρώπινη ύπαρξη. ΟΧΙ σ’ όσους έχουν κατακτητικές διαθέσεις. ΟΧΙ στους οιουσδήποτε φανατισμούς. ΟΧΙ στην αλαζονεία των δυνατών. Όχι στον ιδιότυπο φασισμό που μπαίνει στο σπίτι μας με την παραπληροφόρηση, τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την απόκρυψη της αλήθειας, και την επιβολή της ψεύτικης εικόνας της ζωής. ΟΧΙ σε όσους θέλουν να πλήξουν τη γλώσσα μας, ν’ αποδομήσουν την ιστορία μας, να διαβρώσουν τη νεολαία μας με τους σατανικούς τους τρόπους.

Και απέναντι σ’ αυτά τα ΟΧΙ να υψώσουμε τα δικά μας ΝΑΙ.

Λέγοντας: ΝΑΙ στην αξιοπρέπεια, που κάνει τον άνθρωπο «χαρίεντα». ΝΑΙ στην αλληλεγγύη που εξανθρωπίζει. ΝΑΙ στη δικαιοσύνη, που χαριτώνει τον άνθρωπο. ΝΑΙ στην πίστη, πως ο καιρός της ηθικής κρίσης και της οικονομικής παρακμής θα περάσει. ΝΑΙ στην αγάπη, που θέλει το συνάνθρωπο φίλο και όχι λύκο. ΝΑΙ στην ελπίδα, πως οι ομιχλώδεις καιροί, θα είναι μια παρένθεση και πως θα βρούμε το δρόμο για ύψη ουρανοφόρα. ΝΑΙ στη δημοκρατία, που θέλει ισότητα και ισονομία. ΝΑΙ στην ελευθερία, το ύψιστο αγαθό, για το οποίο αγωνίστηκαν και οι ηρωικοί αγωνιστές του Σαράντα και είπαν ΟΧΙ στο φασισμό.

Ας μη μείνει η επέτειος του ΟΧΙ γιορτή και αργία με λόγια πτερόεντα. Ας γίνει ερέθισμα και αφορμή στους νέους μας να μάθουν γιατί πολέμησαν οι παππούδες τους και οι γιαγιάδες τους. Ας εμβαθύνουν στις σελίδες της μακραίωνης και μαιανδρικής μας ιστορίας. Για να μάθουν πως η γενιά του ΟΧΙ έγινε κήρυκας του Ήλιου του νοητού της Δικαιοσύνης και πως οι γενναίοι του ΟΧΙ και της Αντίστασης κατά των κατακτητών ήσαν «οι τα δίκαια πράξαντες». Μόνο έτσι, η επέτειος και η κάθε επέτειος, έχουν σημασία και αξία.

]]> http://foninews.gr/2017/10/30/28%ce%b7-%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%89%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%85-1940-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bf%cf%87%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1/feed/ 0 Ωρα δειλινού στην Κυπαρισσία http://foninews.gr/2017/10/23/%cf%89%cf%81%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1/ http://foninews.gr/2017/10/23/%cf%89%cf%81%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1/#comments Mon, 23 Oct 2017 07:29:46 +0000 http://foninews.gr/?p=41745 «Αφ’ υψηλού» εύστοχα έχουν ονομάσει το καφενείο-αναψυκτήριο, το σφηνωμένο στα ριζά της ανατολικής πλευράς του «Κάστρου των Γιγάντων» της θρυλικής Αρκαδίας.  Εκεί πίνουμε τον καφέ μας απόψε.

Ωρα δειλινού κι ένα «φως ιλαρόν», στο βιολετί χρώμα, περιλούζει τη δυσμική πλάγια του Αιγάλεω των αρχαίων – Ψυχρό το λέμε σήμερα.  Ο ουρανοπερπατητής της ημέρας έχει διαγράψει τη φωτοφόρο τροχιά του κι έχει κατηφορίσει στης δύσης τ’ ακροούρανα.  Είναι κάμποση ώρα, που γιορτάζουν ο ουρανός και η θάλασσα μαζί!  Αυτή του άνοιξε το δρόμο με μια τεράστια ασημένια σπάθα κι εκείνος σαν άνοιξη σκόρπισε αφειδώλευτα τα ρόδα και τα γαρούφαλλά του. Κάποια σκόρπια φθινοπωρινά σύννεφα, που αρμενίζουν, αυτή την ώρα, γίνονται χρυσές γαλέρες με ιστία στο χρώμα του τριαντάφυλλου και, καθώς η όστρια τα σπρώχνει, έχεις την αίσθηση πως αποζητάνε υπήνεμο λιμάνι στο νησί του Σολωμού και του Κάλβου.  Ακάλεστη η μνήμη – αυτή η ωραία λειτουργία του ανθρώπου – σου θυμίζει τη ρήση του Κλεμανσώ, αυτού που τον είπαν «τίγρη της Ευρώπης» πως «το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα της ζωής μου το είδα στην Κυπαρισσία».  Μια τέτοια στιγμή θα έζησε και ο λυρικότατος ποιητής της Φρεαττύδας – το Λάμπρο  Πορφύρα εννοώ – όταν έγραφε αυτούς τους στίχους: «Σύννεφα της τρελλής νοτιάς ατρόμητα απλωμένα, / τρεχαντηράκια αιθέρινα με τα πανιά σκισμένα, / παλιές μου αγάπες, που από μια πετάνε σ’ άλλων άκρια,/ περήφανα στη μοίρα σας και δίχως μάταια δάκρυα…».

Βραδιάζει και το ρολόι της μεγάλης εκκλησιάς χτυπάει την εσπερινή ώρα του.  Τα πουλιά κουρνιάζουν στα δέντρα και αρχίζουν το δικό τους εσπερινό και οι ιππότες ανηφορίζουν στις βίγλες του κάστρου για τη νυχτερινή τους βάρδια.  Κι εκείνος ολόλαμπρος δίσκος, τυλιγμένος στην πορφυρένια χλαμύδα του παίρνει απ’ τη μια στιγμή στην άλλη διάφορα σχήματα.  Χάνει τη σφαιρικότητά του.  Γίνεται μήτρα δεσποτική και ύστερα, δίσκος αναποδογυρισμένος, δίσκος που θαρρείς πως βγήκε απ’ το φλεγόμενο καμίνι χρυσοχόου.  Πόση γαλήνη, πόση ηρεμία, πόση ευφροσύνη δεν αφήνει πίσω του μ’ αυτή του την «καληνύχτα», την πνιγμένη μέσα στα τριανταφυλλένια χρώματα.

Αργοπερπάτητη έρχεται η νύχτα. Να πνίξει το φως στο σκοτάδι.  Και τότε είναι, που σιγά -σιγά ανάβουν τα φώτα της πόλης, σαν βαρκούλες με το πυροφάνι τους, που άφησαν το υγρό στοιχείο και βγήκαν στη στεριά.  Και τότε είναι, που ο ουρανός της Αρκαδιάς γεμίζει με τα δικά του ασημοκάντηλα.  Μένεις έκθαμβος κι εκστατικός μπροστά στη γαλήνη, που πλουσιοπάροχα σου χαρίζει ο Θεός. Και η ταραγμένη, απ’ την κρίση και τα μνημόνια καρδιά  σου, ηρεμεί και γαληνεύει αλλά αναζητά το χέρι της συμβίας σου, γιατί δεν αντέχει το βάρος όλης αυτής της ομορφιάς και θέλει να το μοιραστεί μαζί της. Και θέλεις να ιδείς στα μάτια της να ταξιδεύουν οι βαρκούλες τ’ ουρανού με τις πυγολαμπίδες τους. Να ’τος ακάλεστος ο συνειρμός ξετρυπώνει απ’ τα συρτάρια της μνήμης και σπιρουνίζει τα εσώψυχά του με το θαυμάσιο δίστιχο της αθάνατης και αξεπέραστης δημοτικής μούσας μας: «Χαρώ εγώ τα μάτια σου που ψιλοχαλίζουν/ και μέσα στο ψιχάλισμα γαλέρες αρμενίζουν…».

Τι την κάνει στ’ αλήθεια την ταραγμένη, απ’ τους γκρίζους καιρούς μας ψυχή μας, να γαληνέψει. Πολλές φορές αναρωτήθηκα. Και η απάντηση ερχόταν πάντα απλή. Λίγη ομορφιά!  Που τη δίνουν γύρω μας, πολλά και καθημερινά, και τ’ αφήνουμε να περάσουν απαρατήρητα.  Το χαμόγελο του παιδιού, που πάει στο σχολείο.  Το ανθισμένο με τη φθινοπωρινή νοτιά κυκλάμινο.  Ένα καλό βιβλίο, που μιλάει για την αγάπη και τον άνθρωπο. Ένα γυναικείο χέρι, που λύνει τα μαλλιά της κώμης της. Η τρίλια ενός πουλιού. Ο φλοίσβος της θάλασσας, που τα σπλάχνα της ποτέ δεν ησυχάζουν. Πολλά…  Κι ένα ηλιοβασίλεμα σαν το αποψινό, που έψαλε τη δόξα του Θεού με χρώματα που ’καν ν’ ανθίσουν μύρια όσα τριαντάφυλλα.  Μην ξεχνάμε πως είμαστε μέσα στο πάνσοφο σχέδιο της δημιουργίας του Θεού.  Ας αφήσουμε το αδύναμο χέρι μας  να μας το κρατάει Αυτός, για να μας βγάζει απ’ τ’ αδιέξοδά μας και να μας οδηγεί στη χαρά της ζωής. Αυτή ήταν η τελευταία αποψινή σκέψη μου.

 

Στάθης Παρασκευόπουλος

]]> http://foninews.gr/2017/10/23/%cf%89%cf%81%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1/feed/ 0 Μπαίνοντας στο φθινόπωρο http://foninews.gr/2017/09/25/%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b8%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%81%ce%bf/ http://foninews.gr/2017/09/25/%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b8%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%81%ce%bf/#comments Mon, 25 Sep 2017 08:38:52 +0000 http://foninews.gr/?p=38300 Πάει πια και το καλοκαίρι, τουλάχιστον ημερολογιακά. Το καλαντάρι του χρόνου δείχνει φθινόπωρο. Ο αριθμός των τουριστών, που κατέκλυσαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο την περιοχή μας (βούλιαζε, κατά το κοινώς λεγόμενο) μειώθηκε και μαζί και τα οχήματα, που πολλές φορές δημιουργούσαν κυκλοφοριακό κομφούζιο. (Παρενθετικά να σημειωθεί πως άλλο ένα καλοκαίρι πέρασε και οι δρόμοι της με άριστη ρυμοτομία Κάτω πόλης της Κυπαρισσίας δεν μονοδρομήθηκαν). Ήσαν κι εκείνα τα διπλοπαρκαρίσματα από μερικούς, που δεν σέβονται τους συνανθρώπους τους και δημιουργούσαν πρόσθετα προβλήματα προκαλώντας τα νεύρα των διερχομένων.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα επισκέπτες. Είναι ξένοι που επιλέγουν αυτή την εποχή για διακοπές, αλλά και πολλοί συνταξιούχοι της πρωτεύουσας που δεν εννοούν να εγκαταλείψουν ακόμα την επαρχία.

Η εστίαση και καφές κρατήθηκαν κι εφέτος σε υψηλά επίπεδα, όπως έδειχναν τα εστιατόρια και τα καφενεία – καφετέριες, που έμοιαζαν με μυρμηγκοφωλιές. Το ίδιο και οι ξαπλώστρες στις παραλίες. Φαίνεται πως υπάρχει ακόμα «λίπος» παρά την εξοντωτική φορολόγηση ή ο Έλληνας έπαψε πια ν’ αποταμιεύει – και γιατί, άλλωστε, με τέτοια τραπεζικά επιτόκια (κοροϊδίας) – και κοιτάζει να περάσει καλά την ημέρα του.

Και μια και το ξανθό καλοκαίρι παραχωρεί τη σκυτάλη τη χρονοδρομίας στο ευγενικό φθινόπωρο, όλα κινούνται σε άλλους ρυθμούς. Οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους και ο μαθητόκοσμος στα σχολεία του για μια νέα σχολική χρονιά. Συγκεκριμένα ο νους, τέτοιο καιρό, γυρίζει στα παιδικά χρόνια. Όταν εμείς παιδόπουλα, τότε, μαυρισμένα απ’ τον πυρπολητή ήλιο, αφήναμε τα χωράφια με τ’ αλώνια και τα κοτέτσια και γυρίζαμε στο χωριό. Τι κροκάτες αυγές ήσαν κι εκείνες με τους κορυδαλλούς να σημαίνουν εγερτήριο. Το καυτά μεσημέρια κυνηγώντας τους ίσκιους ή τις βουτιές στις λίμνες του ποταμιού. Τι ηλιοβασιλέματα με πυρκαγιές στα δυσμικά ακροούρανα. Κι εκείνες οι νύχτες οι σεληνοφώτιστες να πασπαλίζονται με την ασημόσκονη της πανσελήνου, αλλά και οι άλλες δίχως φεγγάρι σε αστροφεγγιά που μας δίδασκαν κοσμογραφία. Βρίσκαμε αμέσως το πολικό αστέρι, τη μικρή και τη μεγάλη άρκτο, την πούλια και την αλετροπόδα, τον Ιορδάνη ποταμό (το γαλαξία). Γλυκιές αναμνήσεις, που ανασύρονται απ’ τη αχλή του χρόνου. Κι ύστερα προσγειώνεσαι στην καθημερινότητα, που σου φέρνει αμείλικτα ερωτήματα. Πού είμαστε και πού πάμε. Πώς θα ξεφύγουμε απ’ τα δόντια της κρίσης που μας υποθήκευσε τα πάντα. Ίδωμεν…

Του Στάθη Παρασκευόπουλου
]]> http://foninews.gr/2017/09/25/%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%b8%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%81%ce%bf/feed/ 0 Με διάθεση προσφοράς το νέο Δ.Σ. του Εμπορικού Συλλόγου Κυπαρισσίας http://foninews.gr/2016/12/12/%ce%bc%ce%b5-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%b4-%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bc%cf%80/ http://foninews.gr/2016/12/12/%ce%bc%ce%b5-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%b4-%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bc%cf%80/#comments Mon, 12 Dec 2016 12:30:03 +0000 http://foninews.gr/?p=12488 Η ΣΤΗΛΗ, αφού συγχαρεί το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Εμπορικού Συλλόγου Κυπαρισσίας, που ’χει στο πηδάλιό του το γνωστό βιβλιοπώλη Δημήτρη Αβδάλα, χαίρεται γιατί βλέπει ότι το νέο Δ.Σ. ξεκίνησε τη θητεία του με πολλή διάθεση για να προσφέρει στην αγορά και στην πόλη ευρύτερα. 

Έτσι στις 23 Νοεμβρίου το μεσημέρι είχε συνάντηση με το Δήμαρχο Τριφυλίας κ. Παν. Κατσίβελα και σε κλίμα κατανόησης συζητήθηκαν, πέραν της αγαστής συνεργασίας που θα υπάρχει ανάμεσά τους και θέματα «έργα μείζονος βαρύτητας» –  κατά την εκτίμηση του Συλλόγου – που πρέπει να εκτελεστούν εν ευθέτω χρόνω.  Δεκατέσσερα έργα που αφορούν την πόλη και την ευρύτερη περιοχή ετέθησαν υπόψη του κ. Δημάρχου απ’ το Δ.Σ. του Συλλόγου. 

Ο χρόνος θα δείξει πόσα απ’ τα έργα αυτά θα εκτελέσουν εν ευθέτω χρόνω.  Εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς το Δ.Σ.  του Εμπορικού Συλλόγου έκανε έκκληση στα μέλη του να στολίσουν τα καταστήματά τους και να τους δώσουν εορταστική εικόνα και ατμόσφαιρα. 

Το Δ.Σ. προς την κατεύθυνση αυτή αγόρασε περί τα εκατό κυπαρίσσια, τα οποία τοποθετήθηκαν σ’ επίκαιρα σημεία της αγοράς και στολίζονται απ’ τους καταστηματάρχες ανάλογα. 

Αναντίλογα ο Σύλλογος είναι άξιος επαίνου, όπως άξιοι συγχαρητηρίων είναι και οι αφοί Γκόγκα που διέθεσαν τα δένδρα σε τιμή κόστους. 

Οι εορτές, θεού θέλοντος, θα τελειώσουν και η πόλη θα γυρίσει στην καθημερινότητά της. 

Η στήλη κάνει μια σκέψη και τη θέτει υπόψη του Συλλόγου. Τα κυπαρίσσια αυτά (που μοιάζουν με χριστουγεννιάτικα δέντρα) – σε συνεργασία με το Δήμο – να φυτευτούν ένθεν κι ένθεν του κεντρικού δρόμου που οδηγεί στην πόλη ως του Μεμί, ώστε ο ερχόμενος στην πόλη να ’χει την αίσθηση ότι μπαίνει σε μια πόλη που ’χει τ’ όνομα Κυπαρισσία (αφού, κατά μια εκδοχή τ’ όνομά της τ’ οφείλει στα κυπαρίσσια – εξ ου και Κυπαρισσία Αθηνά).

Η σκέψη είχε τεθεί απ’ τον υπογράφοντα τη στήλη σε προηγούμενους Δημάρχους και δεν είχε εισακουστεί.  Μήπως έφτασε η κατάλληλη στιγμή; Ιδωμεν και καλές γιορτές με το 2017 να δώσει άλλη άποψη (κυπαρισσένια) στην είσοδο της πόλης. 

 

Από το ΣΤΑΘΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ

]]> http://foninews.gr/2016/12/12/%ce%bc%ce%b5-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%b4-%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bc%cf%80/feed/ 0 Οι τρεις φίλοι http://foninews.gr/2016/10/31/%ce%bf%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%bf%ce%b9/ http://foninews.gr/2016/10/31/%ce%bf%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%bf%ce%b9/#comments Mon, 31 Oct 2016 09:00:20 +0000 http://foninews.gr/?p=7353  

 

 

 

Το Μύρον είναι πια ένα ρημαγμένο χωριό της Τριφυλίας.  Μεταφέρθηκε στην είσοδο της Κυπαρισσίας (το Νέον Μύρον).

Σ’ αυτό το χωριό γεννήθηκαν το 1917 ο Φώτης Αναγνωστόπουλος (έπεσε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου πολεμώντας τους Ιταλούς), ο Ηλίας  Παρασκευόπουλος ( πατέρας μου – ζει ακόμα, αλλά είναι  τυφλός) και ο Γεώργιος Παναγίτσας το 1919, δύο χρόνια μικρότερος των δύο πρώτων. 

Ο τελευταίος, που κι αυτός ζει και κυκλοφορεί, μου εμπιστεύθηκε αυτό το ποίημα.  Κάπως έτσι από ανθρώπους του λαού εμπνεύστηκαν και τα δημοτικά μας τραγούδια.  Ο εμπνευστής του ξέρει τα στοιχειώδη γράμματα. 

Τίτλος του, όπως και στην προμετωπίδα αναφέρεται «Οι τρείς φίλοι».

Χαρείτε το:

«Εδώ στο Μύρο, στο χωριό ,

τρείς φίλοι είμαστε πιστοί,

 φίλοι αγαπημένοι.

 Είχαμε τόσο συνδεθεί – αδελφοποιημένοι. 

Ο Φώτης, ο Γιώργης και ο Λιας,

τον εαυτό μας δώσαμε για τη γλυκιά πατρίδα.

Ο Φώτης θύμα έπεσε, πέρα στην Αλβανία. 

Ο Λιας το Ναζισμό πολέμησε

με πίστη και μανία. 

Του Γιώργη τού ’πεσ’ ο λαχνός

κι αυτός για τη γλυκιά πατρίδα,

να πάει να πολεμήσει,

 στης Σαμαρίνας τα βουνά

στο Γράμμο και στο Βίτσι,

στη Ρούμελη και στο Μοριά,

μα και στο Καρπενήσι.

Την πατρίδα και τη μάνα μου

για πάντα θα θυμάμαι

και θα σας έχω πλάι μου

την ώρα που κοιμάμαι». 

 

Σημειώνω, για την ιστορία πως ο πατέρας έμεινε ορφανός από μάνα στις 40 ημέρες μετά τη γέννησή του και θήλασε στη μάνα του Φώτη, που ήταν κι αυτός ορφανός από πατέρα.  Η μάνα του Φώτη είχε να μεγαλώσει και ν’ αποκαταστήσει τρείς κόρες κι ένα γιο.  Γι’ αυτό, ο Φώτης, λίγο πριν φύγουν για το μέτωπο, εκμυστηρεύτηκε στον πατέρα (που ήταν σαν αδελφός) – «Λια, θέλω να σκοτωθώ στον πόλεμο, για να πάρει η μάνα μου σύνταξη, να τα βγάλει πέρα…».  Και η μακάβρια επιθυμία του, δυστυχώς, πραγματοποιήθηκε. Πρόπερσι, σε προσκυνηματική εκδρομή, ο υπογράφων το κείμενο, πήγε στη Βόρειο Ήπειρο και άναψε αγιοκέρι στον πιθανό τόπο της θυσίας του. Να ’ναι αναπαυμένος. 

Ο Γιώργης «ο ποιητής», όπως ο πατέρας μου υπηρέτησαν την πατρίδα 47 μήνες (στον Ελληνο-ιταλογερμανικό πόλεμο και στον εμφύλιο).  Σήμερα ζουν στην Κυπαρισσία, ο ένας είναι τυφλός ο άλλος κουφός και καταλαβαίνετε πως συνεννοούνται… Να ’ναι καλά όσες ημέρες τους χαρίζει ο Θεός.

]]> http://foninews.gr/2016/10/31/%ce%bf%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%bf%ce%b9/feed/ 0 Το πανηγύρι της Κυπαρισσίας http://foninews.gr/2016/09/12/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8d%cf%81%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82/ http://foninews.gr/2016/09/12/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8d%cf%81%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82/#comments Mon, 12 Sep 2016 14:21:35 +0000 http://foninews.gr/?p=2529  

ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΑ

Κάθε χρόνο, με την ευκαιρία της εορτής του Σταύρου (παγκοσμίως ύψωση του Τιμίου Σταυρού – στις 14 Σεπτεμβρίου), η Κυπαρισσία έχει την τιμητική της.  Μετά την πανηγυρική αρχιερατική λειτουργία, γύρω απ’ το ναό της  Ευαγγελίστριας (σε δύο οριζόντιους και πέντε κάθετους δρόμους) ξετυλίγεται, μέσα από παράγκες – που στήνονται μια βδομάδα πριν – κι έξω απ’ αυτές, το μεγάλο εμποροπανήγυρο που κρατάει μια ολόκληρη εβδομάδα.  Καλύπτει ακόμα και τη «δίδυμη» πλατεία της «Πανηγυρίστρας», αλλά και τον ακάλυπτο χώρο (δύο τετραγώνων) κάτω απ’ τον προαναφερθέντα ναό, ο οποίος φιλοξενεί το μεγάλο λούνα –παρκ, που χαρίζει ώρες ψυχαγωγίας στους μικρούς, αλλά, κοντά τους, και στους μεγάλους.  Παλιότερα, εξίσου σημαντικό με το εμποροπανήγυρο, ήταν και το ζωοπανήγυρο που γινόταν στις νότιες παρυφές της πόλης, μέσα στον ελαιώνα, όπου γινόνταν αγοραπωλησίες δεκάδων κι εκατοντάδων ζώων.  Σήμερα, το ζωοπανήγυρο περιορίζεται σε λίγα ζώα και πουλερικά, αφού τα γαϊδουρομουλάρα δεν είναι πια απαραίτητα για τις αγροτικές ασχολίες, όπως ήταν τα προπολεμικά και τα μεταπολεμικά χρόνια. 

Οι ρίζες του πανηγυριού χάνονται στην αχλύ του χρόνου.  Έρχονται από πολύ μακριά.  Απ’ τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αφού γινόταν μέσα κι έξω απ’ το «μπεζεστένι», ίσως κι απ’ τους βυζαντινούς χρόνους!  Ήταν η πρώτη κοινωνική εκδήλωση μετά το καλοκαίρι, καθώς οι κάτοικοι γύριζαν απ’ τα κτήματά τους, που ’χαν και τα εξοχικά τους στέκια.  Ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, που έζησε ένα χρόνο στην τότε Αρκαδιά, κοντά στον αδελφό του Έπαρχο, δίνει αναλυτική περιγραφή του πανηγυριού σε  ανταποκρίσεις, που ’στειλε στην «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη, σημειώνει: «…Αρχομένου δε του Σεπτεμβρίου αρχίζει και η επάνοδος των κατοίκων μετά των πλυντηρίων αυτών, καλάθων και καζανίων.  Και η προετοιμασία του δια το μέγα γεγονός, δια το μάλλον αξιοσημείωτον εποχήν της ετήσιας αυτών διαδρομής εν τω βίω δια το πανηγύρι.  Το πανηγύρι είναι εμπορική πανήγυρις κατά την δέκα λεπτά απέχουσαν της πόλεως δυσμικήν παραλίαν εντός λιθίνου περιφράγματος – σημ. συντ. επρόκειτο για το «μπεζεστένι» – και υπό παραπήγματα επί τω σκοπώ τούτω, εγγεγραμμένα, αρχομένη από τις 8-10 Σεπτεμβρίου και παρατεινόμενη μέχρι της 14 του αυτού μηνός και πλέον.  Είναι το Πάσχα, το Μπαϊράμι, το GARNAVALE, το CHRISTMAS, το PAZAR, η έκθεσις, καθ’ εν χωριστά εις όλα ομου των περιχώρων…».

Σαν να ’ταν χτες, σαν να ’ναι σήμερα, το πανηγύρι έχει τη συνέχειά του.  Όπως τότε, έτσι και τώρα.  Είναι το γεγονός της χρονιάς.  Και όλοι οι δρόμοι απ’ την παραμονή και ανήμερα, αλλά και χτες και σήμερα και αύριο και μεθαύριο οδηγούν στην Κυπαρισσία.  Κόσμος πάει κι έρχεται. Βλέπει, βολτάρει, ψωνίζει, τρώει, πίνει, διασκεδάζει, επικοινωνεί.  Παρά την κρίση κι εφέτος το ετήσιο ε εμποροπανήγυρο της Κυπαρισσίας σημείωσε επιτυχία και καλά κρατεί. Οσοι το χαίρονται δεν το «χορταίνουν» και όσοι δεν ήρθαν είναι καιρός να το επισκεφτούν και δεν θα μετανιώσουν.  Να με θυμηθούν. Χρόνια πολλά και του χρόνου με οικονομική ανάκαμψη ή τουλάχιστον «μη χειρότερα».

]]> http://foninews.gr/2016/09/12/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8d%cf%81%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82/feed/ 0