Σε πίσω καιρούς, είχα διοριστεί σε χωριό θαμμένο στα βουνά, στις πέτρες και στα γαϊδουράγκαθα. Το σχολείο ερείπιο, οι τοίχοι του αυλακωμένοι από τις σχισματιές, τα κουφώματα σάπια, η οροφή Νιαγάρας να με μουσκεύει από ποδός μέχρι κεφαλής.
Εξαιρετική βραδιά την Κυριακή στην παρουσίαση του βιβλίου της Μεσσηνίας συγγραφέως και αστυνομικού Μαρίας Καραγιάννη, “Το σπίτι των γλάρων”.
Ζω και ροκανίζω το χρόνο μου στη φλογάτη αυτή πολιτεία της θάλασσας. Ως έφηβος πρωτοείδα το χρυσό διάδημά της και ως διορισμένος γραμματοδιδάσκαλος στα σχολεία της δίδαξα τους μαθητές μου με τη συνοδεία των ασώματων αγγέλων της. Και τώρα με τη νεότητά μου μαραμένη, τους ευώδεις παραδείσους της πορείας μου σκαμμένους από το φλύαρο καιρό και τη χλεύη του Προκρούστη χρόνου, σέρνομαι στους δρόμους της σαν μαραμένο φύλλο, καπνός που σαν νέφος θα σκορπιστεί στον ουρανό.
Σκληρό το νύχι της αριστείας, στο πετσί μου το ‘νιωσα σε πίσω καιρούς. Ήταν τότε που σπούδαζα στο παιδαγωγικό και είχαμε κάμποσους «θεοφιλείς καίσαρες κοσμιωτάτους», «άριστους Σαδδουκαίους» και «επίλεκτους πραιτωριανούς» σπουδαστές, όλοι τους ταγμένοι να υπηρετούν το καθηγητικό φακλαναριό και να καταδίδουν εμάς τους υπόλοιπους ως αντιφρονούντες, αμοραλιστές και ιζήματα λασπερής μάζας.
Χείλη ρόδινα της θάλασσας μπροστά μας, σ’ του πελάγου τη φλόγα το κύμα χαϊδεύοντας τη βάρκα να παφλάζει. Ομορφιά πολλή και παντού φιλιά που νοστιμίζουν το στόμα. Καθισμένοι με την Εύα μου στο « Πανόραμα» ρουφώντας τον καφέ μας, τον άνεμο ειρηνεύαμε που ‘ρχόταν απ’ το νησί του Σολωμού, ν’ ακούσουμε τους στίχους του.
Εμείς οι πισωθρανίτες τους σημαιοφόρους ποτέ δεν του χωνεύαμε. Τους θεωρούσαμε τα «οπίσθια» της άρχουσας τάξης και τους βρίζαμε κεφτέδες, λουκουμάδες και κουραμπιέδες.
Παράξενα πράγματα θα συμβούν τον Αύγουστο που έρχεται, στην πόλη, έλεγε η φήμη, και, πολλά μάτια θα κλάψουν πικρά με δάκρυα καυτά μ’ αυτά που θα φανερωθούν στους ανθρώπους της και θα γραφτούν με ματωμένα και ανεξίτηλα γράμματα στις σελίδες του χοντρού βιβλίου της ιστορίας της. Κι εκεί αφού θα επικυρωθούν με τη βαριά και σιδερένια σφραγίδα της Αιώνιας Κρίσης θα παραμείνουν σαν παρακαταθήκη στις επερχόμενες μελλοντικές γενεές.
Στην πόλη που ζω, πρωθυπουργέ, ο κόσμος κλαίει. Τα πρόσωπα έχουν τρομώδες προσωπείο, είναι ανέκφραστα και παγωμένα. Δηλαδή «Γοργόνεια» που όσοι τα βλέπουν το βάζουν στα πόδια από το φόβο τους.
Πολλά χρόνια ελληνοδιδάσκαλος στη μιζερόφιλη πνευματική τροφό Δημοτική Εκπαίδευση, το μόνο που απεκόμισα ήταν η τρομοκρατία. Μικρονοϊκοί προϊστάμενοι, σπιθαμιαίοι διευθυντές, νεοναζί επιθεωρητές, ολίγιστοι σχολικοί σύμβουλοι, κηφήνες συνδικαλιστές, την είχαν για δύναμη τιμωρητική και για να κρύβουν τον αμοραλισμό και τη γύμνια της ασημαντότητας και της αμάθειάς τους.
Ο άντρας μόλις είχε έρθει από το πάρκο του ξενοδοχείου κι έπινε το ποτό του…
Το βιβλίο του Χρήστου Τούβε «Της Ζωής Τα Παράξενα Παιχνίδια», παρουσιάζεται αύριο Δευτέρα 31 Ιουλίου, ώρα 9 μ.μ., στο στέκι Πολιτισμού και γεύσεων «Μπουκαδούρα».
Μια φορά τη βδομάδα κάθε Σάββατο βράδυ ανταμώναμε στην ταβέρνα “Αρκαδιά”. Είμαστε οκτώ και στην αρχή της εφηβείας μας αφήσαμε τη σάπια σάρκα του χωριού μας και ήρθαμε στο “κλεινόν άστυ” του κάμπου να σπουδάσουμε στο Γυμνάσιο και να αφυπνιστούμε εκ της ραστώνης που μας επέβαλλε τόσο η εφηβική αναίδειά μας όσο και η σχολαστική και μίζερη ζωή της απογυμνωμένης επαρχίας.
Στους τραχείς δρόμους της εκπαίδευσης τα πόδια μου μάτωσαν. Στα κουρασμένα χέρια μου η κιμωλία τριβόταν, γινόταν σκόνη, χους που τύφλωνε τα μάτια μου. Το πουλί της σοφίας πάνω από τον εχθρικό πίνακα, πέτρωνε όταν το κοίταζα, την όψη έπαιρνε γυπαετού άγριου που ήθελε να με κατασπαράξει
Σαν έμπαινε τ’ Αϊ – Λιός και νιώθαμε τη γεύση της χαράς και τη λαμπρότητα της πανηγύρεως, τρέχαμε στην εκκλησιά ν’ ανάψουμε κερί του αγίου και σαν άρχοντες διαλεχτοί περιβεβλημένοι από τη δόξα μας, ακούγαμε μ’ ευλάβεια τους ήχους των Σεραφείμ που ακούγονταν στο ψαλτήρι, λιχνίζοντας στον αγέρα τις πίκρες μας τις παιδικές.
Οι κοκόροι είναι πολλοί στο δημόσιο. Σου ‘ρχεται να γελάσεις όταν τους βλέπεις σκυμμένους να μουντζουρώνουν χαρτιά, να παίζουν πασιέντσα στον υπολογιστή και να τεμπελιάζουν. Οι σκαλτσουνάτοι γίνονται υψηλόβαθμοι, οι αλανιάρηδες προϊστάμενοι και οι μπιρμπιλοί αραχτοί στην καρέκλα πλέκουν τον ιστό της αραχνιασμένης γραφειοκρατίας.
Δεκαετία του εξήντα. Αρχή της εφηβείας μου όταν ήρθα στο « κλεινόν άστυ» του κάμπου να…
Με τα δάκρυα παγωμένα στις κόχες των ματιών, τις γραμμές του πόνου κόκκινες στο σώμα μας, εκείνα τα αμνημόνευτα χρόνια της νιότης μας, αφήναμε το φως που έμπαινε χλωμό απ’ τα ανοιχτά παράθυρα και τρέχαμε να συναντήσουμε το θρόνο μιας νύφης φύσης. Κι έτσι ζεστά που μας αγκάλιαζε και γιάτρευε τις μοναχικές καρδούλες μας, σκόρπιζαν οι ωχρές έγνοιες μας, κοιμόνταν οι συμφορές, το χώμα στη χούφτα μας έπαιρνε την όψη του χρυσού.
Ο Μάιος συνεχίζει να μας φέρνει βιβλία για τα οποία αξίζει να βάλουμε βαθιά το…
ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ της Βάλιας Καραμάνου ”Κόκκινα δέντρα” θα παρουσιάσουν σήμερα στις 8.30 μμ στην ”Μπουκαδούρα” (πάρκο Λιμενικού Καλαμάτας), το βιβλιοπωλείο ”Βιβλιόπολις” και οι εκδόσεις ”Ωκεανίδα”.
Πριν από δέκα χρόνια το 2007, ήταν: «Ο Θεόφραστος ο Ερέσιος. Ο φιλόσοφος της χαράς της ζωής», το βιβλίο του Χώκον Σμέντσβιγκ Χάνσσεν που είχε δώσει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε με ιδιαίτερο αποκαλυπτικό τρόπο το μαθητή και διάδοχο του κορυφαίου φιλοσόφου της αρχαιότητας και όχι μόνο, Αριστοτέλη, και τώρα πάλι ο Χάνσσεν επέστρεψε με το βιβλίο του «Αθήνα-Αλεξάνδρεια. Από τη σοφία της Αγοράς στην πολυμάθεια της Βιβλιοθήκης»,
Στο γραφείο του φίλτατου Παναγιώτη Δεδεμάδη είδα το βιβλίο «Στη χούφτα του Θεού» της Αλεξάνδρας Αν. Τασιγιώργου. Μ’ εντυπωσίασε από το εξώφυλλο ακόμη με τον ελκυστικό τίτλο και τον όγκο του.
Ο Δήμος Καλαμάτας διοργανώνει εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου που έγραψε ο πρώην δήμαρχος Παναγής Κουμάντος, με τίτλο: «Οι Δήμαρχοι της Καλαμάτας (1834 – 1978)»
ΜΕ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΝ ΜΕΣΣΗΝΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟ ΕΝΑ βιβλίο αφιερωμένο στην…
ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Η Δημόσια Κεντρική βιβλιοθήκη Καλαμάτας προκηρύσσει Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Πεζογραφίας, Ποίησης,…
ΟΣΟ κι αν ο τίτλος του νέου βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά «Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς. Η υπέρβαση» μπορεί να δημιουργεί συνειρμούς και δεύτερες σκέψεις, ουσιαστικά υποστηρίζει το επιχείρημα ότι
Οι βραχείες λίστες συνοδεύονται από αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της
ΕΚΔΗΛΩΣΗ στη βιβλιοθήκη της Ενωσης Σμυρναίων στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, με ομιλήτρια τη Μαρία Κ. Λιακάκη, ιστορικό και πρόεδρος του Συνδέσμου Σιδηροκαστριτών Τριφυλίας. Η Μαρία Λιακάκη μίλησε με θέμα
Η Ένωση Μεσσήνιων Συγγραφέων σήμερα στις 7 μ.μ. στα γραφεία της, στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας,…
ΑΥΡΙΟ στις 7 μ.μ. η Ελένα Κουτριάνου, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, θα δώσει διάλεξη με τίτλο: «Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και η ζωγραφική».
Το πολιτιστικό στέκι «Μπουκαδούρα» (πάρκο Λιμενικού Καλαμάτας) οργανώνει εκδήλωση-αφιέρωμα στον σημαντικό Έλληνα ποιητή και λογοτέχνη Νίκο Εγγονόπουλο, σήμερα στις
