Ο Ελληνας Ρόκι που έκανε τον Σταλόνε να υποκλιθεί

Η ζωή του στη Νέα Πέραμο Κάβαλας ήταν δύσκολη, αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε. Κυνήγησε το όνειρό του και σήμερα «υψώνει» τη γροθιά του στα διασημότερα ρινγκ του Λος Αντζελες.

Γνωστός στις ΗΠΑ ως «Stylianos», αγωνίζεται με τα ελληνικά χρώματα στην επαγγελματική πυγμαχία διεκδικώντας την παγκόσμια ζώνη και επιδιώκοντας την επιβράβευση των κόπων του, που ξεκινούν από την ηλικία των 4 ετών.

Και αν η ιστορία του Ρόκι Μπαλμπόα, που τόσο επιτυχημένα ενσάρκωσε ο θρυλικός Σιλβέστερ Σταλόνε στη σειρά ταινιών «Rocky», συγκίνησε γενιές θεατών, είναι βέβαιο πως η πορεία του Στέλιου Παπαδόπουλου θα μας συναρπάσει περισσότερο, για τον πρόσθετο λόγο ότι είναι αληθινή.

Στα 23 μόλις χρόνια του έχει κάνει τους ανθρώπους του μποξ στο εξωτερικό να αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του έναν υποψήφιο παγκόσμιο πρωταθλητή. Ανάμεσά τους και ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο οποίος έχει ήδη υποκλιθεί στο ταλέντο του. Προπονητής του είναι ο διάσημος Ρομπ Σέιλ, πρώην μποξέρ και προπονητής αστέρων του Χόλιγουντ σε διάφορες ταινίες τους, όπως του Σιλβέστερ Σταλόνε, του Ρόμπερτ ντε Νίρο, του Γουίλ Σμιθ, του Μάικλ Μπ. Τζόρνταν κ.ά.

Η πυγμαχία είναι στις ΗΠΑ ένα από τα πιο δημοφιλή και κερδοφόρα αθλήματα. Αρκεί να αναφερθεί πως το περιοδικό «Forbes» ανέδειξε στις δύο πρώτες θέσεις για τους πιο πλούσιους αθλητές το 2015 δύο μποξέρ, τον Φλόιντ Μεϊγουέδερ και τον Μάνι Πακιάο.

Για να φτάσει όμως ο Στέλιος στο Λος Αντζελες, τη «μητρόπολη» του μποξ, ο δρόμος δεν ήταν ρόδινος. Ο πατέρας του Γιώργος, υπάλληλος στον Δήμο Καβάλας, έπρεπε με έναν μισθό να μεγαλώσει τρία παιδιά. «Επειδή ήμουν ζωηρός, σε ηλικία 4 ετών, με έγραψε kick boxing στη σχολή ?Μαχητές Νέας Περάμου?. Ο τότε προπονητής μου, Σωκράτης Καραΐτης, ήταν αρχικά επιφυλακτικός για το αν θα πρέπει να με αναλάβει, μια και ήμουν πολύ μικρός. Προς έκπληξη όλων, όμως, έγινα ο πιο υπάκουος μαθητής», λέει από το Λος Αντζελες στο «Εθνος της Κυριακής» ο Στέλιος Παπαδόπουλος.

Το 2009 κέρδισε στην κατηγορία παίδων τα πανελλήνια πρωταθλήματα μποξ και kick boxing. Το 2010 κατέκτησε δύο πανελλήνια πρωταθλήματα στο μποξ, στις κατηγορίες Νέων και Β’ Ανδρών, ενώ στο τέλος της ίδιας χρονιάς κέρδισε και ένα τρίτο στην Α’ κατηγορία Ανδρών.

Από το 2009 μέχρι το 2012 ήταν μέλος στην Εθνική ομάδα Παίδων, Νέων και Ανδρών και μέλος στην προολυμπιακή ομάδα για τους Αγώνες του Λονδίνου. Τέλος, το 2012 κέρδισε και το πανελλήνιο πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας. Ο Στέλιος είχε κατακτήσει τα πάντα στην Ελλάδα, παρ’ όλα αυτά στην ψυχή του είχε «ριζώσει» ένα μεγάλο παράπονο.

Απογοήτευση
Η Ομοσπονδία Πυγμαχίας, λόγω της κρίσης, δεν μπόρεσε να διαθέσει χρήματα στους αθλητές της προολυμπιακής ομάδας για να λάβουν μέρος σε διεθνή τουρνουά και να διεκδικήσουν την πρόκριση για τους Αγώνες του Λονδίνου. Και εκείνος επιθυμούσε διακαώς να αγωνιστεί για ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Η συγκεκριμένη απογοήτευση σε συνδυασμό με την άσχημη οικονομική του κατάσταση τον οδήγησαν στη σκέψη πως ούτε το ταλέντο ούτε οι κόποι αναγνωρίζονται. Ετσι πήρε την απόφαση να παρατήσει το μποξ (που είναι Ολυμπιακό άθλημα) και να αφοσιωθεί στους αγώνες kick boxing (όπου έγινε γνωστός με το προσωνύμιο «Golden Boy»), οι οποίοι προσφέρουν καλές αμοιβές. «Με τη βοήθεια του διοργανωτή αγώνων kick boxing, Στέφανου Κωνσταντινίδη, μπόρεσα το 2013 να μετακομίσω στην Αθήνα. Επέλεξα ως προπονητή μου τον Γρηγόρη Μάλλιο (σ.σ.: πρώην πρωταθλητής Ελλάδας στο μποξ και πρωταθλητής Ευρώπης το 2000 στο kick boxing). Με τον Γρηγόρη δέσαμε αμέσως, υπήρξε φοβερή χημεία. Στο πρόσωπό του βρήκα τον άνθρωπο που πίστεψε στις δυνατότητές μου περισσότερο και από μένα τον ίδιο. Χάρη στη δική του επιμονή βρίσκομαι εδώ σήμερα. Θυμάμαι ότι μου είπε: ?Είσαι γεννημένος επαγγελματίας πυγμάχος και πρέπει να επιστρέψεις στο μποξ? και εγώ του απάντησα ?Με τίποτα?», αναφέρει γελώντας ο Στέλιος. Αφού μεσολάβησε ενάμισης χρόνος γεμάτος νίκες στο kick boxing, ο Γρηγόρης τού ανακοίνωσε πως μέσω ενός φίλου του βρήκε έναν διάσημο προπονητή στις ΗΠΑ, ο οποίος θέλει να τον δοκιμάσει.

Τον Μάιο του 2015 ο Ελληνας πυγμάχος ταξίδεψε στο Λος Αντζελες. Επειτα από τρεις ημέρες ο Γρηγόρης Μάλλιος έλαβε το εξής email: «Θα τον κρατήσουμε. Να ξέρεις πως έχεις προπονήσει τον μελλοντικό παγκόσμιο πρωταθλητή». Οι Αμερικανοί ανέλαβαν όλα τα έξοδά του και το όνειρο του Στέλιου μόλις άρχιζε να γίνεται πραγματικότητα…

Αγωνίζεται στην κατηγορία των 140 λιβρών, δηλαδή στα 63,2 κιλά, και γυμνάζεται στα διάσημα γυμναστήρια Wild Card, του Φρέντι Ρόουτς, και Furtune Gym. Ατζέντης του είναι ο Ελληνοκαναδός Τζορτζ Ζακ, ο οποίος βρίσκεται πίσω από διάφορους σταρ του Χόλιγουντ, όπως ο Βιν Ντίζελ. Ο Ντέιβ Μαρτίνεζ, ο οποίος έχει κουράρει τους παγκόσμιους πρωταθλητές Μιγκέλ Κότο και Μάνι Πακιάο, είναι ο cutman του (ο υγειονομικός βοηθός του προπονητή).

Τον Μάιο του 2016 ο Στέλιος έδωσε τον πρώτο του αγώνα, ο οποίος αδίκως για εκείνον έληξε ισόπαλος. Αυτή η αδικία τον πείσμωσε και αποφάσισε στις επόμενες αναμετρήσεις να «καθαρίσει» το παιχνίδι από την αρχή. Ετσι κέρδισε και τους δύο αγώνες που ακολούθησαν (Αύγουστο και Οκτώβριο) με νοκ άουτ στον δεύτερο γύρο… Αυτήν τη στιγμή ο Ελληνας πυγμάχος ανεβάζει το όνομά του στην παγκόσμια κατάταξη και αν συνεχίσει έτσι είναι βέβαιο πως τα επόμενα ένα με δύο χρόνια θα διεκδικήσει έναν μεγάλο τίτλο. Φημισμένοι μποξέρ και αρκετοί επώνυμοι τον έχουν επισκεφθεί για να δουν το στυλ του. Ανάμεσά τους και ο Σιλβέστερ Σταλόνε.

Οσο για το μεγαλύτερο πρόβλημά του στο Λος Αντζελες; «Η μοναξιά! Μου λείπει αφάνταστα η Ελλάδα. Στην αρχή ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω, όταν όμως συνειδητοποίησα ότι εδώ ήρθα για να κάνω δουλειά και όχι για βόλτα, τότε ισορρόπησα. Ξυπνώ στις 5.30 το πρωί και δουλεύω πολύ σκληρά. Αισθάνομαι όμως τυχερός γιατί έχω πολλούς ανθρώπους που πιστεύουν σε μένα. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γρηγόρη Μάλλιο, στον Πάρι Κασιδόκωστα, ο οποίος μαζί με την εταιρεία του -1821 Media- με έχει στηρίξει πολύπλευρα, στον προπονητή μου Ρομπ Σέιλ, στον ατζέντη και φίλο μου Τζορτζ Ζακ, στον Τέρι Ντούγκα, που είναι δίπλα μου σε ό,τι χρειαστώ, στον πρώην προπονητή μου ενδυνάμωσης Κώστα Φλίγκο, στον Ντέιβ Μαρτίνεζ, στον Κώστα Βαλάκη και… στους φίλους μου στην Ελλάδα που ξενυχτάνε για να δουν τους αγώνες μου».

Φωτορεπορτάζ