ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗ “ΦΩΝΗ” Γλίτωσε από το φοβερό ναυάγιο της Φαλκονέρας, πριν 50 χρόνια και έγινε ναυτικός ο Ηλίας Τριαντάφυλλος

«Από ανθρώπινο λάθος βυθίστηκε το πλοίο που έγινε υγρός τάφος εκατοντάδων ανθρώπων με 47 μόλις επιζώντες και θύματα
περισσότερα, ίσως, απ’ όσα έχουν εκτιμηθεί!!!»

Συνέντευξη στη
Γεωργία Αναγνωστοπούλου

Ήταν σαν σήμερα, μισό αιώνα πριν, όταν οι ελάχιστοι επιζώντες από το ναυάγιο του «Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα, έπιαναν… στεριά στην Πύλο! 47 μόλις άτομα, κατάφεραν να επιβιώσουν, παλεύοντας με τα πελώρια κύματα και τα παγωμένα νερά, κολυμπώντας και προσπαθώντας να πιαστούν απ’ όπου βρουν… Δίπλα τους,  πτώματα, φωνές τρόμου και απόγνωσης, πραγματικό χάος… Ανάμεσά τους ένας Καλαματιανός, ο 70χρονος σήμερα Ηλίας Τριαντάφυλλος ο οποίος από την πρώτη στιγμή αποφάσισε πως θα βγει ζωντανός! «Η πρώτη μου σκέψη ήταν «κοίτα τι έγινε και μόλις πάω στην Καλαμάτα, θα με λυσσάξουν στις ερωτήσεις! Αυτό πέρασε από το μυαλό μου!», είπε μιλώντας αποκλειστικά στη «ΦΩΝΗ» με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το μεγάλο εκείνο ναυάγιο, που… σηματοδότησε πολλά!

ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΖΩΕΣ…
Ο κ. Τριαντάφυλλος, έδωσε τρεις καταθέσεις, είχε δει τα πάντα καθώς το  πλοίο που ναυπηγήθηκε το 1949 στη Γλασκόβη για λογαριασμό αγγλικής εταιρείας ως δεξαμενόπλοιο και είχε το όνομα «Λέστερσαϊρ» και νηολογήθηκε στον Πειραιά 15 χρόνια αργότερα μετά από μετασκευή σε φέρι-μποτ εξυπηρετώντας την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιάς – Κρήτη, ναυάγησε από ανθρώπινο λάθος! «Ήμουν σμηνίτης στην Αεροπορία, είχα πάρει την άδειά μου και ερχόμουν να κάνω γιορτές με την οικογένειά μου. Το ναυάγιο σημειώθηκε στις 7:30 το απόγευμα την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου, όμως από πολύ νωρίς, είχαν αρχίσει να χτυπούν τα αυτοκίνητα που δεν ήταν δεμένα παρά το γεγονός ότι είχε αέρα 9 μποφόρ. Εγώ με έναν φίλο μου κατεβήκαμε κάτω, ακούγαμε τους θορύβους και είδαμε την πλαϊνή μπουκαπόρτα που ήταν στο πίσω μέρος για να μπαίνουν τα μικρά ΙΧ να σπάει! Εκείνη τη στιγμή, ένα αυτοκίνητο έπεσε στη θάλασσα και σε λίγο κι άλλο, ενώ άνοιξε και η μπουκαπόρτα η μεγάλη, αυτή, απ’ όπου έμπαιναν φορτηγά και μεγάλα οχήματα, η οποία δεν άντεξε! Έσπασε η μια αλυσίδα που την κρατούσε και στη συνέχεια και η άλλη… αμέσως, με έναν νεαρό που γνώρισα μέσα στο πλοίο, ο οποίος υπηρετούσε στο Ναυτικό, ανεβήκαμε στον καπετάνιο να δούμε τι συμβαίνει! Εκείνη τη στιγμή, από τη μετατόπιση του κέντρου βάρους, λόγω και του νερού που είχε μπει μέσα, το πλοίο πήρε κλήση και έγειρε από την πλευρά που ήταν οι μπουκαπόρτες ανοιχτές», περιέγραψε δίνοντας αποκλειστική συνέντευξη στη «Φ» ο επιζών Ηλίας Τριαντάφυλλος, ο όποιος με τον ίδιο ανάγλυφο τρόπο, μίλησε για το μοιραίο ανθρώπινο λάθος και την τραγική συνέχεια… «Οι πόρτες όλες αυτές, έχουν πεταλούδες ασφαλείας, οι οποίες όταν μπουν ασφαλίζουν τόσο καλά, που δεν μπορεί να ανοίξουν! Δυστυχώς, δεν τις είχαν βάλει κι έτσι, ήρθε το ναυάγιο… και μετά; Γολγοθάς! Μόλις είδαμε ότι είχε πάρει 60 μοίρες κλήση το πλοίο, ανεβήκαμε επάνω, στο σημείο που ήταν οι βάρκες, οι οποίες δεν έπεσαν στη θάλασσα!!! Πήραμε σωσίβια και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε από την έξω πλευρά του βαποριού, το  πλαϊνό είχε γίνει… κατάστρωμα! Πέσαμε μέσα στη θάλασσα, εγώ ήξερα ορισμένα πράγματα, κολυμπούσα συχνά στην παραλία της Καλαμάτας και ήξερα πως όταν πέσει από ψηλά να κρατάς προς τα κάτω το σωσίβιο, ώστε να μην σε τραυματίσει στο λαιμό!», ανέφερε ο κ. Τριαντάφυλλος που ξεδίπλωσε τις τραγικές μνήμες 50 χρόνια μετά!

ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΩΝΙΑΣ
ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ… ΑΙΩΝΙΑ ΣΙΩΠΗ!
 «Ακολούθησε πανζουρλισμός μέσα στο πλοίο! Φωνές, κακό, αντάρες… δεν μπορώ πραγματικά να στο περιγράψω… και μέσα σε ελάχιστο χρόνο, απότομα, άκρα σιωπή! Γύρισα και κοίταξα προς το πλοίο και είχε γυρίσει ανάποδα! Ήταν σα να κλείνεις το ραδιόφωνο! Και άλλη μια φορά που κοίταξα, το πλοίο είχε βυθιστεί και φαινόταν μόνο η προπέλα του, τους πήρε όλους κάτω και γι’ αυτό η σιγή…», μας είπε ο κ. Τριαντάφυλλος, ο οποίος αναφέρθηκε στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης που κυριάρχησε και τις στιγμές αγωνίας για όσους τα είχαν σε πρώτη φάση καταφέρει!

ΣΚΗΝΕΣ ΤΡΟΜΟΥ, ΠΑΝΙΚΟΣ, ΦΟΒΟΣ,
ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΠΤΩΜΑΤΑ…
«Εκεί ακριβώς άρχισε ο Γολγοθάς για την επιβίωση! Είχαμε γίνει μαύροι από το μαζούτ, αφού το πετρέλαιο ανέβηκε στην επιφάνεια, κάτι που μπορεί και να μας έσωσε, καθώς το καύσιμο έκανε επίστρωση πάνω στα ρούχα μας κι έτσι δεν κρυώναμε τόσο πολύ! Μαζί μου κολυμπούσαν άλλα δύο άτομα, βρήκαμε μια σχεδία στην οποία ήταν άλλοι δύο επάνω, ο ένας, μετά από λίγο χάθηκε… ήταν γεροντάκι, κρύωνε, παρασύρθηκε στη θάλασσα…  Προσπάθησα να ανέβω επάνω στη σχεδία και κάποιος με έπιασε από τα πόδια, του φώναζα και δεν με άφηνε, τον έπιασα από το πουκάμισο, και τότε με άφησε, του είπα να ανέβει επάνω γιατί αλλιώς θα πέθαινε… Η ώρα περνούσε μαρτυρικά, η νύχτα ήταν πολύ δύσκολη, 9 μποφόρ αέρα και κρύο πάρα πολύ… Μόλις ξημέρωσε και ήρθαν να μας περισυλλέξουν, παραδέχθηκε πως δεν ήξερε να κολυμπάει, λεγόταν Κληρονομάκης και ήταν αξιωματικός του Στρατού Ξηράς», δήλωσε στη «Φ» ο κ. Τριαντάφυλλος, ο οποίος είπε πως από κανέναν από τους οργανωμένους φορείς, δεν υπήρξε… μετά! «Δεν εμφανίστηκε κανείς! Κάποια φορά με κάλεσαν στο δημαρχείο, πιο πολύ για να μάθουν τι έγινε, θα μου έδιναν λέει ένα μετάλλιο, αλλά… Δεν πήραμε ούτε αποζημίωση μεν, αλλά ούτε και τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί μετά από έρανο για τα θύματα και τους επιζώντες! Ρώτησα μια – δυο φορές, αλλά είπα στον εαυτό μου “μην ασχολείσαι Λιά, γιατί μπορεί να βρεθείς…” Οι μόνοι που ήρθαν να με βρουν, ήταν συγγενείς ενός φαντάρου που ήμασταν μαζί, λεγόταν Τριανταφυλλίδης, από τους 13 που υπηρετούσαμε στην 115 Πτέρυγα Μάχης στην Κρήτη και ήμασταν στο πλοίο -η εφημερίδα έγραφε 2-  πνίγηκαν οι 12, σώθηκα μόνο εγώ! Ήρθε ο θείος αυτού του παιδιού, ήρθε εδώ στο σπίτι και με βρήκε πριν το σεισμό του 1986. Με ρώτησε τι έγινε και του είπα πως ήμασταν μαζί, μάλιστα είχαμε βάλει και μισά – μισά λεφτά να πάρουμε ένα σάντουιτς που φάγαμε μισό – μισό, γιατί είχαμε μόνο τα ναύλα μας να πάμε και… χάθηκε! Δεν ακολούθησε εμένα που είπα να πάμε στον καπετάνιο, έμεινε κάτω και βυθίστηκαν όλοι με το πλοίο!», δήλωσε εξιστορώντας τις τραγικές στιγμές του ναυαγίου ο επιζών Ηλίας Τριαντάφυλλος, ο οποίος αναφέρθηκε και στην κρίσιμη στιγμή της περισυλλογής, που ήταν δυσκολότερη απ’ ότι σήμερα, λόγω των μέσων που ήταν ανεπαρκή! «Περνούσαν τα αεροπλάνα, έριχναν πράσινες φωτοβολίδες για τους επιζώντες, κόκκινες για τα θύματα που επέπλεαν και για την περισυλλογή μας, ήρθε ένα γκαζάδικο το οποίο μας άφησε στην Πύλο, σαν σήμερα το πρωί, αφού μας πήρε σαν χθες το μεσημέρι! Για όλους, δόθηκε εντολή να μεταφερθούν στο «Τζάνειο», όμως αφού ήμουν καλά και το σπίτι μου ήταν στην Καλαμάτα, ζήτησα από τον εισαγγελέα, να μην πάω και ήρθε ο αδερφός του πατέρα μου και με πήγε στο σπίτι μου.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ
ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑ ΝΑΥΤΙΚΟΣ!!!
Ο κ. Τριαντάφυλλος αντιμετώπισε το γεγονός, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά, με παραδειγματική ψυχραιμία και σθένος ψυχής! «Είμαι άνθρωπος που δεν επηρεάζομαι, κοιτάζω απλώς, ό,τι κακό συμβαίνει, να μην το ξαναπεράσω», μας είπε με χαμόγελο… αμηχανίας και συνέχισε, «και πριν έρθετε στο σπίτι μου για τη συνέντευξη, ήμουν στην παραλία! Τώρα, τόσα χρόνια μετά, είναι εντελώς διαφορετικά, ήμουν στο νερό πριν ανέβω στη σχεδία 2 ώρες, έβλεπες κάτι, πήγαινες να πιαστείς και ήταν πτώμα! Εκείνη τη στιγμή δεν καταλαβαίνεις τίποτε, κάνεις το πτώμα στην άκρη για να ψάξεις να βρεις κάτι… να σωθείς! Είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τόσο ισχυρό, που δεν αφήνει χώρο στα συναισθήματά σου! Κοιτάζεις μόνο πως θα γλιτώσεις το «τομάρι» σου, χωρίς φυσικά να κινδυνεύσει κάποιος άλλος! Σίγουρα ήταν δύσκολο γιατί πνίγηκαν και παιδιά που ήταν φίλοι μου από τον Στρατό, έζησα την τραγωδία, είδα τα πτώματα δίπλα μου! Είναι κάθε χρόνο μια ήμερα διαφορετική από τις άλλες, σα να ξαναγεννήθηκα… αλλά συνέχισα! Μόλις πήρα το απολυτήριο από τον Στρατό κι επειδή ήθελα να γυρίσω όλον τον κόσμο, έγινα ναυτικός!».

«ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ,
ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΗΤΑΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ ΓΕΜΑΤΟ»
Σπάνιο το μεγαλείο της ψυχής του κ. Τριαντάφυλλου και παράδειγμα προς μίμηση για όλους! 50 χρόνια μετά, δεν έχει ξεχάσει και ρίχνει φως, μέσω της «ΦΩΝΗΣ», στο ναυάγιο αυτό, καθώς κανένας δεν ασχολήθηκε ποτέ, δεν τον κάλεσε, δεν ζήτησε λεπτομέρειες. Το επίσημο πόρισμα εκδόθηκε 9 χρόνια μετά το ναυάγιο και κάνει λόγο για 247 νεκρούς, όμως η αλήθεια, φαίνεται να είναι εντελώς διαφορετική! «Παλιά, μπορούσες να βγάλεις εισιτήριο μέσα στο πλοίο και να πληρώσεις 10 δραχμές λιγότερο, ποσό που είχε τότε μεγάλη αξία, αυτοί όλοι, δεν έχουν υπολογιστεί, δεν φαινόταν στις καταστάσεις του Λιμεναρχείου! Το πλοίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, πρέπει να είχε 700 άτομα μέσα! Σίγουρα, ο αριθμός των θυμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος!», ανέφερε ο κ. Τριαντάφυλλος, ο οποίος επεσήμανε πως το σήμα για την εγκατάλειψη του πλοίου, είχε τον ίδιο ήχο με αυτόν ενός κουδουνιού σπιτιού, με αποτέλεσμα κάνεις να μην καταλάβει τίποτε και οι περισσότεροι να παρασυρθούν μαζί του στο βυθό! Από τότε και μετά, πολλά άλλαξαν, εκδίδονται απαγορευτικά απόπλου, δεν μπορείς να βγάλεις εισιτήριο μέσα στο πλοίο και τα… μέσα είναι πλέον εξελιγμένα. Τα θύματα όμως, περισσότερα απ’ όσα είχαν αρχικά εκτιμηθεί, δεν γυρίζουν πίσω…!

1,169 Συνολικές προβολές, 2 Σήμερα