Φιντέλ και άλλα

ΠΛΗΡΗΣ ημερών έφυγε από τη ζωή ο τελευταίος πλέον ιστορικός ηγέτης που σφράγισε τον εικοστό αιώνα και τις αρχές του 21^ου Φιντέλ Κάστρο και δικαιολογημένα η Κούβα πενθεί, αφού σε αυτόν χρωστάει την υπόστασή της για μισό αιώνα και πλέον όταν την έσωσε από τα αρπαχτικά χέρια του τρισάθλιου Μπατίστα.

ΑΠΟ ένα απέραντο πόρνειο και άντρο τζογαδόρων που ήταν η Κούβα στα χέρια των Αμερικανών, κατάφερε όχι μόνο να αλλάξει τις ισορροπίες αλλά να σταθεί στα πόδια της με αμέτρητες θυσίες ασφαλώς αίμα και δάκρυα.

ΚΙ ΟΛΑ αυτά χάρη στον Φιντέλ Κάστρο, τον ακραίο και αντιφατικό, που με θάρρος και θράσος κουνούσε όλα τα χρόνια το δάχτυλο στην Αμερική μπροστά στη μύτη της και ορθώνοντας το ανάστημά του, όχι μόνο στα χρόνια της πανίσχυρης ΕΣΣΔ που τον στήριζε, αλλά κυρίως μετά την κατάρρευσή της στα 1990.

ΕΚΤΟΤΕ η πορεία της Κούβας έγινε δυσκολότερη, για να φτάσει ως τη σημερινή κατάσταση που ετοιμάζεται πλέον για το επόμενο βήμα της στην μετά Φιντέλ εποχή, τώρα που ο Κάστρο έφυγε από τη ζωή κι έμεινε πίσω του ο θρύλςο του.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις απόψεις που ο Κάστρο υποστήριζε, δεν παύει ο ίδιος να είναι το τελευταίο ιστορικό πρόσωπο μιας εποχής που κλείνει μαζί του.

ΑΥΤΑ βέβαια για τον ανεκδιήγητο Τραμπ είναι ακατανόητα, γι’ αυτό και οι χυδαίες δηλώσεις για τον εκλιπόντα.

Η ΚΟΥΒΑ μένει να δούμε πως θα πορευτεί την επόμενη μέρα κι αν θα συνεχίσει να αντιστέκεται στο αμερικανικό τέρας.

***

ΑΠΟ την Καλαμάτα απουσιάζει μια μακροπρόθεσμη οραματική στρατηγική, ανέφερε σε συνέντευξή του στο «Θάρρος» ο πολιτικός μηχανικός και δραστήριος πολίτης Βασίλης Παπαευσταθίου και έχει δίκιο.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ δεν παρουσιάζει ένα κάποιο όραμα για το μέλλον της, αλλά παρ’ όλα αυτά μεγαλεπήβολες συζητήσεις και διεκδικήσεις ανακοινώνονται κατά καιρούς που μένουν στον αέρα.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ δεν έχει ακόμα ταυτότητα είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για όραμα;

ΨΙΛΑ γράμματα ενδεχομένως αλλά δεν γίνεται να μην σταθούμε σ’ αυτήν.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα μετά την ατυχή διεκδίκηση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, δεν μπορεί να είναι προς τα πίσω σε καμία περίπτωση.

ΤΟ ΟΡΑΜΑ για την Καλαμάτα του μέλλοντος απαιτεί ρήξεις κι αυτές δεν μπορούν να περιμένουν τις κωλυσιεργίες του παρόντος.

ΑΝΘΡΩΠΟΙ με φρέσκιες ιδέες όπως ο Βασίλης Παπαευσταθίου και άλλοι βέβαια είναι χρήσιμοι στη δημιουργία του νέου μέλλοντος για την πόλη.

***

ΑΠΟ το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Ηλία Καραμπάτσου (δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο) με τίτλο: «Το πραγματικό ιστορικό και πολιτιστικό “αφήγημα” της Καλαμάτας», κρατάω τις φράσεις:

«Η ΠΟΛΗ αυτή δεν έχει ανάγκη από τίτλους».

«ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ «ατού» της Καλαμάτας ήταν πάντοτε ο κόσμος της».

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ πράγματι να είναι έτσι, αν αυτός ο κόσμος είχε δείξει ενδιαφέρον να έχει καθοριστική συμβολή στα όσα γίνονται στην πόλη ενεργά και όχι ως θεατής.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά ενεργό δυναμικό, έστω και λίγο, υπάρχει και χρειάζεται να βγει μπροστά σπάζοντας το κέλυφος της εσωστρέφειας που το διακατέχει.

***

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ σε τελική ευθεία πλέον;

ΟΧΙ και ας μην ετοιμάζονται να «κομπορρημονήσουν» οι λογής υπεραισιόδοξοι στην ελληνική πλευρά που για άλλη μια φορά εθελοτυφλούν.

Η ΝΕΑ φάση του Κυπριακού φέρνει στο προσκήνιο και νέες επιπλοκές στην εξέλιξή του και η αποτυχία των συνομιλιών στο Μον Πελεράν της Ελβετίας μόνο αισιοδοξία δεν εμπνέει.

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ θα παραμείνει σε τέλμα πολύ καιρό ακόμα.

ΜΕΝΕΙ βέβαια να δούμε ποια θα είναι η στάση που θα κρατήσει και η Αμερική στην εποχή Τραμπ που ξεκινάει και που μόνο αισιοδοξία δεν εμπνέει.

***

ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ η δυσφορία για τα πυρηνελαιουργεία αλλά οι αρμόδιοι περί άλλων τυρβάζουν καθώς η αναζήτηση λύσεων παρατείνεται για αργότερα.

ΩΣΤΟΣΟ οι κίνδυνοι για την υγεία είναι  άμεσοι καθώς και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και καλά θα κάνουν οι αρμόδιοι να μην να μην καθυστερούν να δώσουν λύσεις.

Θανάσης Παντές

30 Συνολικές προβολές, 3 Σήμερα