Ο Φιντέλ Κάστρο έφυγε θριαμβευτής!

Γενικά οι άνθρωποι κρίνουν περισσότερο με τα μάτια τους παρά με το μυαλό, γιατί ενώ όλοι βλέπουν, ελάχιστοι μπορούν να εννοήσουν. Ο καθένας βλέπει εκείνο που φαίνεται, λίγοι μπορούν να καταλάβουν την πραγματικότητα. ( Μακιαβέλλι, «Ο ηγεμών»)

 Του ΚΩΣΤΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ  Δημοτικού συμβούλου Μεσσήνης

 ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ μέρα του θλιβερού συμβάντος, του θανάτου του μεγάλου Φιντέλ, όλα τα δυτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αρκέστηκαν σε μια απλή  αναγγελία του γεγονότος χωρίς, όπως φάνηκε,  να το καλοπιστεύουν. Από την επομένη όμως, δόθηκε σήμα από  αμερικανικά κι ευρωπαϊκά χαλκεία, ώστε ν’ ανοίξουν συντονισμένα όλοι οι υπόνομοι του ευρωατλαντισμού, εκχέοντας μέσω των ΜΜΕ όλη τη λάσπη  που παρήγαγαν οι κιτρινοφυλλάδες της κουβανέζικης «δημοκρατικής» μαφίας που εδρεύει στο Μαϊάμι και χρηματοδοτείται από την CIA. Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες από όλα αυτά τα βρωμερά υποκείμενα και τους πληρωμένους κοντυλοφόρους. Από χυδαιότητες όπως ότι ο ηγέτης της Επανάστασης πήδηξε 35.000 γυναίκες τα τελευταία 50 χρόνια, δηλαδή 60 περίπου γυναίκες το μήνα, άρα δύο την ημέρα επί 50 χρόνια!!! Και δεν αναρωτήθηκαν πότε αυτή η ακατάβλητη… σεξομηχανή  έβρισκε χρόνο όχι  μόνο να κυβερνάει, αλλά και να αντιμετωπίζει τις εκατοντάδες (640) απόπειρες δολοφονίας του από τη CIA. Κατά μέσον όρο μία απόπειρα το μήνα επί 50 συναπτά χρόνια. Αλλά και τους γνωστούς χαρακτηρισμούς, «δικτάτορας», «εγκληματίας», «καταπιεστής» κ.ά, που χρησιμοποιούν για όλους τους μη αρεστούς ηγέτες που δεν υποτάσσονται στην αυτοκρατορία του κακού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κομμουνιστές, όπως ο Κάστρο, που φρόντισαν να τον φορτώσουν και με την κατηγορία της πολυτελούς διαβίωσης σε βίλες κλπ.  Δεν θέλουν βέβαια να μαθευτεί ότι ο Φιντέλ, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ζωής του, ουδέποτε κοιμήθηκε στο ίδιο μέρος για περισσότερο από δύο βραδιές, για λόγους ασφαλείας εξαιτίας των δολοφόνων της CIA. Πόσες βίλες πια θα έφτιαχνε; Και πως θα κουβάλαγε  από τη μια στην άλλη τα πλούτη του; Ή το μεγάλο ψεύδος, με τον δήθεν εκατομμυριούχο γιό του, που ανακάλυψαν ότι έχει περιουσία 900 εκ. δολαρίων, ενώ το ποσό αυτό αναφερόταν σε εκτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Κούβας από το περιοδικό Forbes, που συμπέραινε ότι αφού είναι δικτάτορας του ανήκει όλη η περιουσία του νησιού. Τόσο απλά. Τα νεοφιλελέ γίδια, φαίνεται έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε διανοητικά ανάπηρους. Έλεος. Αλλά  και πιο εκλεπτυσμένες κατηγορίες όπως ότι ο Κάστρο ήταν «αμφιλεγόμενη» προσωπικότητα, που αναπαράχθηκε από τα διεθνή ενσωματωμένα πρακτορεία από εγχώριους σοβαροφανείς δημοσιογράφους της δημόσιας τηλεόρασης.  Μια υποτιμητική, ανεπίτρεπτη, ανιστόρητη θέση για τον μεγάλο επαναστάτη, και μάλιστα από εκείνους που είχαν βγει στα κάγκελα για το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Αλλά η θεσούλα τους εκεί, όπως αποδείχτηκε επανειλημμένα,  δεν είναι χωρίς ανταλλάγματα, κύρια της αξιοπρέπειας. Όμως, και πολλοί έλληνες αστοί πολιτικοί του μνημονιακού τόξου, δεν έχασαν την ευκαιρία να  δώσουν εξετάσεις στα ευρωατλαντικά αφεντικά τους κατηγορώντας τον Κάστρο, απλά και μόνο για να δείξουν ότι υπάρχουν. Αιδώς ασήμαντοι, νάνοι, κοπρίτες. Δεν πήγε πίσω όμως και ο Αλέξης που καπηλεύτηκε όλα όσα αντιπροσωπεύει ο Κάστρο, χαρακτηρίζοντάς τον «παγκόσμιο Αριστερό», για να δείξει ότι κι αυτός είναι  «αριστερός», πηγαίνοντας  μάλιστα στην Αβάνα για την κηδεία του. Αλλά ευτυχώς ο Κάστρο δεν υπήρξε αριστερός και μάλιστα τύπου Τσίπρα, διότι αν ήταν τέτοιος, η Κούβα θα ήταν σήμερα το καζινάδικο και το πορνείο των γκρίνγκος. Θα την κυβερνούσε όλο το αχρησταριό του Μπατίστα, όπως κυβερνάει σήμερα την Ελλάδα όλο το μνημονιακό αχρησταριό των αστών. Η Κούβα γλύτωσε από τα νύχια των «δημοκρατών» του «ελεύθερου κόσμου», και άντεξε τον εξηντάχρονο αποκλεισμό της, ακριβώς επειδή είναι σοσιαλιστική. Σε αντίθετη περίπτωση, αν ήταν δηλαδή καπιταλιστική, δεν θα άντεχε ούτε εξήντα ώρες, όπως θα συμβεί με την Ελλάδα αν μας κάνουν πλήρες εμπάργκο, έστω και για εξήντα ώρες, έχοντας μνημονική κυβέρνηση. Αυτή είναι άλλωστε η ανωτερότητα του σοσιαλισμού.

Η ΚΟΥΒΑ διαθέτει ίσως τα καλύτερα συστήματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας στον κόσμο (πολύ καλύτερα από των ΗΠΑ, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα). Έχει  τον χαμηλότερο δείκτη παιδικής θνησιμότητας και έναν από τους μεγαλύτερους σε προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως. Η Κούβα με τον Φιντέλ, έφτασε ως εδώ όρθια, χωρίς να προσκυνήσει, χωρίς να υποταχθεί, χωρίς να ταπεινωθεί. Ο λαός της συνεχίζει να έχει το όπλο παρά πόδα και αποφασίζει ο ίδιος για τη χώρα του και τη ζωή του. Ο Φιντέλ ήταν ο εφιάλτης των ιμπεριαλιστών. Το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να τον σταματήσουν και έκανε τη  μικρή του χώρα πραγματικά ανεξάρτητη να εφαρμόζει τη δική της πολιτική, δίνοντας και το παράδειγμα σε άλλους φοβισμένους λαούς, έκανε τους γιάνκηδες έξαλλους. Γι αυτό προσπάθησαν και προσπαθούν να την υπονομεύσουν και να την γονατίσουν. Όμως ματαιοπονούν. Ο Comandante μπόλιασε το λαό του με ισχυρές δόσεις περηφάνιας, αξιοπρέπειας και θέλησης για πορεία στο δρόμο του σοσιαλισμού. Καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας του για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ασφυκτικής ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, ιδιαίτερα μετά την γκορμπατσοφική προδοσία και διάλυση της ΕΣΣΔ. Υπήρξε αφοσιωμένος κομμουνιστής επαναστάτης, πατριώτης, διεθνιστής (βοήθησε δεκάδες λαϊκά κινήματα στον κόσμο), αδιάλλακτος εχθρός της αδικίας, της εκμετάλλευσης και του ιμπεριαλισμού. Δεν  είναι απώλεια μόνο για το λαό της Κούβας, αλλά για όλους τους λαούς του πλανήτη. Ο Φιντέλ έφυγε πλήρης ημερών, νικητής και θριαμβευτής. Το παράδειγμά του, το έργο του αντέχει και αποδίδει καρπούς σε Λατινική Αμερική, Αφρική, Ασία, όπου εκατομμύρια άνθρωποι εμπνεύστηκαν, αντιστάθηκαν, πολέμησαν, νίκησαν. Ο Φιντέλ θα ζει για πάντα ανάμεσά μας.

204 Συνολικές προβολές, 1 Σήμερα