Η αναγκαιότητα της απλότητας, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και ο κινηματογράφος στα Φιλιατρά!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ δραστηριότητες οι οποίες δεν εξαρτώνται από το χρήμα αποκλειστικά και οι οποίες προσδίδουν νόημα στη ζωή, μακριά από την υστερία και τη φρενίτιδα να καταναλώνουμε αντικείμενα απερισκεψίας και πολυτέλειας.

ΤΟ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙΣ λ.χ. περισσότερο χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια· να αναπτύσσεις κοινωνικές και κοινοτικές σχέσεις· να επιχειρείς την καλλιτεχνική ή πνευματική δημιουργία· να στραφείς στην οικιακή παραγωγή· να συμμετέχεις σε κινήσεις της γειτονιάς που αποσκοπούν στη βελτίωσή της (κι άλλες, πολλές άλλες).

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ όλων αυτών είναι να γίνει κτήμα του καθενός η εκούσια απλότητα, όρος που επινοήθηκε από έναν κοινωνικό φιλόσοφο, τον Ρίτσαρντ Γκρεγκ, το 1936, λίγα χρόνια μετά το μεγάλο κραχ στις ΗΠΑ.

ΧΩΡΙΣ αυτήν, θα ψάχνουμε να ικανοποιήσουμε τη λαχτάρα μας για νόημα σε άθλιους καταναλωτισμούς και απόκτηση, άχρηστων τις περισσότερες φορές, υλικών αγαθών, κυρίως τεχνολογικών.

ΒΕΒΑΙΑ η απλότητα της διαβίωσης ουδέποτε βρήκε πολλούς υποστηρικτές, ίσως γιατί οι ευαγγελιστές της την προώθησαν με ακραίους τρόπους, όπως οι Κυνικοί π.χ. στην αρχαία Ελλάδα (Στωικοί, Πυθαγόρειοι, Επικούρειοι…).

ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΙΣ ομάδες και κινήματα έδειξαν στον 20ό αιώνα την απέχθειά τους για τα υλικά αγαθά και τον αφηνιασμένο καταναλωτισμό. Αλλά και στον 19ο αι., η Ευρώπη κατακλύστηκε από μποέμ και οι ΗΠΑ ευτύχησαν να ζήσουν στα χώματά τους ο Χένρι Θόρο, ο Εμερσον (οι υπερβατιστές της Νέας Αγγλίας), στην Ινδία ο Γκάντι κ.ά.

ΣΗΜΑΣΙΑ έχει ότι σήμερα πολλοί άνθρωποι σε Ανατολή και Δύση προσπαθούν να απεμπλακούν από τα γρανάζια της κατευθυνόμενης κατανάλωσης και να απλοποιήσουν τις ζωές τους, όχι σαν αναχωρητές ή αρνούμενοι το σύστημα αλλά ζώντας εντός του, προσπαθώντας να το «μετασχηματίσουν».

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι η στάση τους δεν μπορεί να αλλάξει τις οικονομικές -και άρα πολιτικές- δομές του συστήματος, ο τρόπος ζωής τους όμως ανοίγει θεμέλια, ώστε να χτιστεί μια νέα κουλτούρα εναρμονίζουσα τον άνθρωπο με τη φύση.

ΕΙΔΙΚΑ τα κινήματα αντιωφελιμισμού και αποανάπτυξης προωθούν έναν νέο ανθρωπολογικό τύπο που είναι απόρροια στοχασμού και σύνεσης, επάρκειας και αυτάρκειας, σχόλης και συντροφικότητας.

ΕΝΑΣ τέτοιος τύπος όφειλε να ζυμώνεται και να πλάθεται στον χώρο εργασίας του καθενός, ειδικά εκεί όπου επιχειρούνται συνεργατικές μορφές επαγγελματισμού με στόχο την επιβίωση αρχικά και την ευτυχία στη συνέχεια· ξέρουμε εδώ και δεκαετίες ότι το μικρό είναι όμορφο· ή μήπως δεν το ακούσαμε ποτέ μας;

ΘΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, μέσα στην τόση ανεργία που δέρνει τη χώρα, «εδώ δεν έχουμε δουλειά να ζήσουμε, ο νέος ανθρωπολογικός τύπος μάς μάρανε». Ισως να ‘χει δίκιο εν τη απογνώσει του, αλλά, τελικά, μόνο ο συνεργατικός άνθρωπος φαίνεται ότι μπορεί να αντισταθεί στην καταιγίδα της ανεργίας· γιά να το σκεφτούμε λίγο…

ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ την καρδιά (και τον νου) οι Μαύρες Παρασκευές, εξευτελίζουν το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα, καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια, ασχημαίνουν την πραγματικότητα, αλλά τι να κάνουμε – αυτά έχει η παιδεία μας και ο πολιτισμός μας· οι πολλοί ουδέποτε συλλάβαμε το ιδανικό της απλότητας και του μέτρου, άρα είμαστε υπεύθυνοι για τη γελοιοποίησή μας.

ΟΤΑΝ ηδονίζεσαι με το επίκτητο, πώς να χαρείς με το αυτεξούσιο;».

***

ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Εκούσια απλότης» το άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου επιχειρεί την αφύπνιση προς τα αυτονόητα, που τελικά μόνο αυτονόητα δεν είναι και ούτε γίνεται να θεωρούνται.

ΚΙ ΕΝΩ η απλότητα ήταν και παραμένει το μεγάλο ζητούμενο, χανόμαστε διαρκώς στην αναζήτησή της πασχίζοντας πάση θυσία να την… αποφύγουμε.

ΤΑ «ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ» ομολογουμένως κι ας είναι τελικά σε βάρος μας!!!

ΓΙΑ ΠΟΣΟ ακόμα άραγε;

Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ είναι απαραίτητη για να χαιρόμαστε τη ζωή μας, αλλά πόσο τελικά το αντιλαμβανόμαστε;

***

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ενδιαφέρον αναμένεται το 3^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου με ένα μεγάλο αφιέρωμα στο καυτό θέμα του προσφυγικού και τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και παράλληλες εκδηλώσεις και σεμινάρια με ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ σημασίας επίσης είναι η εκπαιδευτική ζώνη του Φεστιβάλ.

***

ΣΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ αγαπάνε το σινεμά και ο νέος κινηματογράφος CineLux που εγκαινιάστηκε, φιλοδοξεί να προσφέρει ταινίες υψηλού επιπέδου για τους κινηματογραφόφιλους της περιοχής.

ΚΑΙ ασφαλώς  αξίζουν συγχαρητήρια στον ιδιοκτήτη του κινηματογράφου Φώτη Γεωργόπουλο για το φιλόδοξο εγχείρημά του, ιδιαίτερα αυτή τη δύσκολη για επενδύσεις εποχή που διανύουμε.

Θανάσης Παντές

37 Συνολικές προβολές, 5 Σήμερα